Transport policies, induced traffic and their influence on vehicle emissions in developed and developing countries

ما مسائل مربوط به گسترش بزرگراه ها و سیاست های مدیریت تقاضای سفر برای ترافیک ترافیکی را در نظر می گیریم. ما بررسی می کنیم که تا چه حد ترافیک ناشی و سفر می تواند منافع کاهش انتشار ناشی از افزایش ظرفیت را کاهش دهد و نتایج را با مقادیر متفاوتی از مزایای کاربر مقایسه کند. پس از آن، تاثیر گذار بر پروفیل های انتشار در طی زمان شارژ شدن احتقان ها که تلاش برای کاهش تقاضای سفر در اوج دوره را در نظر می گیرند، بررسی می شود. با استفاده از یک مدل شبیه سازی جزئی تعادل ساده در طی یک دوره بیست و پنج ساله، شرایط در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه که در آن پروفیل های انتشار ممکن است فرم های بسیار متمایز را در نظر بگیریم، متضاد هستند. ما نشان می دهیم که با توجه به هماهنگی جلوه های جلوه ها و اثرات "سرعت"، بهره مندی از کاهش انتشار در ارتباط با سیاست های گسترش ظرفیت ممکن است به شدت توسط ترافیک ناشی از تردد به خطر بیفتد و از مزایای کاربر فراتر رود. ما تأیید می کنیم که سیاست های مدیریت تقاضا که هزینه های احتمالی درونی را در بر می گیرند می توانند در کاهش یا کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در طول دوره شبیه سازی موثر باشند و در بهبود اثرات ترافیک ناشی از افزایش ظرفیت. ما روابط چندگانه بین کاهش انتشار و مقدار تقاضا را که از استفاده از جاده محروم شده است و یا از آن استفاده می کنیم، روابط چندگانه ایجاد می کنیم و برای نرخ های مختلف ترافیک، مؤلفه اثربخشی سیاست های مبتنی بر تقاضا را بررسی می کنیم.