کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7398938 1481262 2016 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
An empirical comparison of voluntary and mandatory building energy performance disclosure outcomes
ترجمه فارسی عنوان
مقایسه تجربی نتایج افشای عملکرد انرژی اجباری و اجباری
کلمات کلیدی
استرالیا، تغییر آب و هوا، بهره وری انرژی، ساختمان های موجود، افشای اجباری، سیاست شهری،
ترجمه چکیده
در سال 2010، دولت فدرال استرالیا افشای رتبه بندی انرژی در تبلیغات را برای فروش یا اجاره خواص اداری بزرگ تجاری مجوز داد. پیش از سال 2010، شرکت در طرح رتبه بندی داوطلبانه بود. این مطالعه برای اولین بار یک مدل نظری از اثربخشی سیاست افشای اجباری را توسعه می دهد. سپس، با مجموعه ای از تمام رأی ها از زمان آغاز رژیم داوطلبانه در سال 1999، این انتظارات را تضمین می کند که متقاضیان داوطلب اصلی تمایل بیشتری نسبت به نظارت بر محیط زیست دارند و بیشتر به مدیریت و سرمایه گذاری در بهبود عملکرد زیست محیطی کمک می کنند، سیاست افشای اجباری. با این حال، چندین مدل آماری صدور گواهینامه قادر به رد فرضیه صفر نیستند که در نتایج کارایی انرژی بین متقاضیان اجباری و داوطلبانه در مراحل معادل هیچ تفاوتی وجود ندارد. برای سیاستگذاران شهری، استخراج کارآفرینی داوطلبانه به نظر می رسد که نتایج خوبی در مورد نتایج اجباری انرژی اجباری باشد (شاید حتی محافظه کارانه).
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی مهندسی انرژی و فناوری های برق
پیش نمایش مقاله
مقایسه تجربی نتایج افشای عملکرد انرژی اجباری و اجباری
چکیده انگلیسی
In 2010, the federal Australian government mandated the disclosure of energy performance ratings in advertisements for sale or lease of large commercial office properties. Prior to 2010, participation in the rating scheme was voluntary. This study first develops a theoretical model of mandatory disclosure policy effectiveness. Then, with a dataset of all ratings since inception of the voluntary regime in 1999, it tests the expectation that initial voluntary adopters have a greater tendency towards environmental stewardship and are more likely to manage and invest in environmental performance improvements, potentially dampening the effectiveness of mandatory disclosure policy. However, multiple statistical models of certification are unable to reject the null hypothesis that there is no difference in energy efficiency outcomes between the mandatory and voluntary adopters at equivalent stages. For urban policymakers, the extrapolation of voluntary adopter performance appears to be a good - perhaps even conservative - estimation of mandatory energy performance disclosure outcomes.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Energy Policy - Volume 96, September 2016, Pages 680-687
نویسندگان
,