Forests, fuelwood and livelihoods-energy transition patterns in eastern Indonesia

پایان نامه مرکزی مدل نردبان انرژی یک انتقال متقابل از ابتدایی به منظور پیشرفت سوخت با افزایش نفوذ خانوارها است. اگرچه اکنون تقریبا بی اعتبار شده است، این فرضیه پایه و اساس سیاست های آزادسازی است که پیش بینی انتقال انرژی که منجر به بهبود جنگل خودبه خودی با توسعه اقتصادی می شود، ادامه می یابد. نتایج ما نشان می دهد که چنین سیاست هایی می تواند اهداف سیاست های گسترده تر را تضعیف کند و در واقع شرایط جنگل را در اندونزی روستایی بدتر کند. بر اساس یک مطالعه موردی جوامع حاشیه جنگلی در شرق اندونزی، ما نشان می دهیم که اصلاحات یارانه سوختی برای کاهش تقاضای خانوارهای روستایی برای چوب سوخت، و افزایش تقاضا برای محصولات کشاورزی به طرز چشمگیری افزایش یافت. نتایج ما نشان می دهد که چگونه تصمیم گیری های خانوار مربوط به منابع سوخت توسط ملاحظات غیر اقتصادی و عوامل خارجی، مانند فرصت های فروش چوب سوخت، تحت تأثیر قرار می گیرد. ما استدلال می کنیم که مداخلات سیاستی که موجب انتقال انرژی خانوارها می شود، لزوما شرایط جنگل را بهبود نمی بخشد، زیرا استفاده از سوخت های چوبی خانگی ممکن است نشانه ای باشد، نه یک راننده جنگل زدایی و تخریب جنگل. بنابراین سیاست هایی برای بهبود شرایط جنگل ها باید بیشتر بر روی برخورداری از محیط بازار جوامع حاشیه جنگلی تمرکز کند و جایگزین های انرژی برای صنایع کوچک است که اغلب مصرف کنندگان بزرگتر چوب سوخت هستند.