Synergies and trade-offs between governance and costs in electricity system transition

مقرون به صرفه بودن و هزینه های انتقال انرژی اغلب به عنوان موثر ترین رانندگان در نظر گرفته می شود. برعکس، تئوری انتقال چند سطح استدلال می کند که حکومت و انتخاب عوامل اصلی، مانند شرکت های انرژی، دولت و جامعه مدنی، نه تنها بر مبنای هزینه ها، انتقال را انجام می دهند. این مقاله این دو رویکرد را ترکیبی می کند و ارزیابی هزینه گذار بریتانیا را به یک سیستم الکتریکی کم کربن تحت منطق های اداری جایگزین ارائه می دهد. رویکرد جدید استفاده شده است که روابط حکومتداری کیفی را با مسیرهای انتقال کمی (سناریو سیستم برق) و ارزیابی آنها پیوند می دهد. نتایج به دست می آید مسیر گذار غالب بازار (قوانین بازار) با مسیرهای متناوب که دارای عناصر کنترل قوی تر (هماهنگی مرکزی) یا مشارکت فعالانه جامعه مدنی از بالا به پایین (هزار گل) است، متضاد است. قوانین بازار کمترین هزینه های سرمایه گذاری را تا سال 2050 به ارمغان می آورد. هماهنگی مرکزی احتمال بیشتری برای تحقق اهداف سیاست انرژی و احتمالا حتی کاهش هم افزایی در کل هزینه های سیستم را فراهم می آورد، اگر سیاست ها بتوانند به اجرا درآید و حفظ شوند. هزار گل، که مشارکت گسترده جامعه را پیش بینی می کند، به هزینه سرمایه گذاری بالاتر و کل هزینه های سیستم می پردازد. این مقاله با بحث درباره مفاهیم سیاست از رانندگان هزینه و نقش بازار، دولت و جامعه بسته می شود.