Are major economies on track to achieve their pledges for 2020? An assessment of domestic climate and energy policies

بسیاری از کشورهای صادر کننده گازهای گلخانه ای برنامه های خود را برای مقابله با آلودگی های داخلی، مانند مالیات بر کربن، تعرفه های غذا یا استانداردها، برنامه ریزی کرده اند یا اجرا کرده اند. این مطالعه نشان می دهد که آیا مؤثرترین سیاست های محیط زیست و انرژی ملی برای رفع موانع پیشنهادی (تعهدات) که کشورها برای سال 2020 ایجاد کرده اند، کافی است. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که سیاست های داخلی هند، چین و روسیه، منجر به سطح انتشار پایین تر از سطوح متعهد شده. احتمالا استرالیا و چارچوب سیاست ملی قانونی اتحادیه اروپا به وعده های بدون قید و شرط خود اعطا می کنند، اما نه مشروط. وضعیت ژاپن، کره جنوبی، برزیل و اندونزی کاملا مشخص نیست. ما طرح می کنیم که سیاست های کانادا و ایالات متحده آمریکا سطوح انتشار گاز 2020 را کاهش می دهد، اما احتمالا باید سیاست های اضافی برای تحمیل وظایف خود به طور کامل مورد نیاز باشد. تجزیه و تحلیل همچنین نشان می دهد که کشورها سیاست های مختلف یا اهداف را در مقاطع مختلف به مقداری متفاوت اعمال می کنند: همه کشورهای عمده اهداف انرژی تجدید پذیر را تعیین می کنند؛ بسیاری از افراد اخیرا استانداردهای کارآیی را برای اتومبیل ها اعمال کرده اند و سیستم های جدید تجارت انتشار گاز در حال ظهور هستند.