Energy production from biogas in the Italian countryside: Policies and organizational models

در سال های اخیر، ایتالیا شاهد افزایش تعداد گیاهان زیست گیاهی کشاورزی بوده است. این مقاله استدلال می کند که عوامل نهادی در انتشار آنها نقش مهمی ایفا کرده اند. این وضعیت و تکامل بیوگاز زراعی کشاورزی را در ایتالیا شرح می دهد و سپس بررسی می کند که فشارهای سازمانی در شکل دهی مدل های سازمانی تولید بیوگاز تأثیرگذار بوده است. این یافته می گوید که تسلط یک مدل سازمانی خاص، نتیجه یک فرایند است که در آن یک بازار انحصاری، ساختارهای حقوقی و یارانه ها نقش مهمی ایفا می کند. با این حال، شیوع این مدل سازمانی منجر به استفاده موثر از تولید بیوگاز نمیشود و علاوه بر آن، کارآیی زیست محیطی کم است. برای توسعه پایدار انرژی زیستی، سیاستگذاران ایتالیایی باید با اصلاح یارانه، آزاد سازی مدیریت شبکه های گاز و دخالت دادن کشاورزان در پروژه های محلی، چارچوب نهادی موجود را اصلاح کنند.