Sustainability and policy for the thermal use of shallow geothermal energy

انرژی زمین گرمایی کم عمق یک منبع انرژی تجدیدپذیر است که به طور فزاینده ای مهم است. با این حال، استفاده از آن به دنبال پیامدهای زیست محیطی، فنی و اجتماعی است. ویژگی های بیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی آب های زیرزمینی و زیر زمین تحت تأثیر توسعه این منبع قرار دارند. بنابراین برای تضمین استفاده پایدار، لازم است معیارهای زیست محیطی و فنی مانند تغییرات در کیفیت و دمای آب زیرزمینی را مورد توجه قرار دهیم. در مطالعه حاضر، یک مرور کلی از پیامدهای سیستم های زمین گرمایی در آبخوان های کم عمق ارائه شده است. ما نتیجه می گیریم که کمبود دانش در مورد پیامدهای زیست محیطی درازمدت هنوز وجود دارد. با توجه به تفاوت های محلی در زمین شناسی و هیدروژئولوژی و همچنین در شرایط فنی، توصیه نمی شود که فقط مقررات استاتیک مانند آستانه های درجه ثابت و مطلق را تعریف کنیم. بنابراین محدودیت های دمای قابل انعطاف برای گرم کردن و خنک سازی آبهای زیرزمینی و زیر زمین لازم است. این محدودیت ها باید بر روی درجه حرارت های قبل و غیر قابل نفوذ و شرایط شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی آبخوان ها قرار گیرد. بر اساس این یافته ها، توصیه هایی برای یک سیاست پایدار برای سیستم های زمین گرمایی کم عمق شامل چارچوب قانونی بالقوه برای استفاده پایدار ارائه شده است.