Order effects in judgmental forecasting

در دو آزمایش، پیشگامان یک دنباله از پنج پیش بینی از انواع مختلف سری زمانی را از نزدیک ترین افق به دورترین یکی (1، 2، 3، 4، 5) و یا در یکی از دو دستور دیگر، هر دو پیش بینی شده برای اولین افق دورتر مورد نیاز است ("پایان دادن به انتهای"). این دو دستورالعمل دوم به ترتیب جهت پیش بینی های باقی مانده متفاوت بودند: نظم افقی (1، 2، 3، 4) یا یک افق (1، 4، 3، 2). انقباض پایانی دقت پیش بینی را بهبود بخشید، به ویژه در افق های دورتر، و مسیر مسیر پیش بینی نزدیک تر به یک بهینه بود. جهت پیش بینی پس از پایان لنگرکشی، کیفیت پیش بینی فقط در زمانی که مسیر بهینه توالی پیش بینی یک غیر خطی قوی را نشان داد، تحت تاثیر قرار گرفت. انتخاشت یک وسیله ساده برای افزایش پیش بینی های قضاوت است که پیش بینی هایی برای تعدادی از افق ها از هر سری تولید می شود.