Trauma cultural, moralidad y solidaridad La construcción social del Holocausto y otros asesinatos en masa1

یک ضربه فرهنگی ایجاد می شود زمانی که اعضای یک جامعه احساس می کنند که از طریق یک رویداد وحشتناک رنج می برند که زرق و برق ناشی از آگاهی جمعی خود را بر جای می گذارد، خاطرات خود را برای همیشه حفظ کرده و هویت آینده خود را با شیوه ای ضروری و غیرقابل برگشت تغییر می دهد. اگر چه این مفهوم علمی نشان می دهد که در میان وقایع، ساختارها، ادراکات و اقداماتی که قبلا متصل نبودند، پیوندهای تجربی / علی وجود دارند، و همچنین دامنه قابل توجهی از مسئولیت های اخلاقی و فعالیت سیاسی را دوباره روشن می کند. با توسعۀ آسیب های فرهنگی، گروه های اجتماعی، جوامع ملی و گاه حتی کل تمدن ها ممکن است نه تنها شناختی از وجود و منابع رنج انسان را شناسایی کنند، بلکه مسئولیت های اخلاقی خاصی را نیز در بر می گیرند. همانطور که گروه ها ریشه های تروما را تشخیص می دهند و مسئولیت اخلاقی را به عهده می گیرند، اعضای جوامع روابط حمایتی ایجاد می کنند که ممکن است آنها را مجبور کند - و حتی آنها را مجبور کند که از درد و رنج دیگران دست بکشد. آیا رنج دیگران نیز رنج ماست؟ تا آنجا که قابل اعتماد است، جوامع دایره ای از آمریکا را گسترش می دهند و تلاش خواهد کرد برای جلوگیری از تروما دوباره اتفاق می افتد با استفاده از فرایند شفا خود. این مقاله به طور تجربی به بررسی تجربیات یک تروما در مورد هولوکاست - نابودی عظیم یهودیان توسط نازی ها و وضعیت بنیادین آن در توسعه و بازشناسی تروما می پردازد و تجربیات افروغ را مورد بحث قرار می دهد. آمریکایی ها، مردم بومی، قربانیان استعماری امپریالیسم غرب و ژاپن، قتل عام نانکینگ و قربانیان رژیم های کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و مائوئیست چین.