کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7417228 1482317 2018 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Community initiatives as a catalyst for regeneration of heritage sites: Vernacular transformation and its influence on the formal adaptive reuse practice
ترجمه فارسی عنوان
ابتکارات جامعه به عنوان یک کاتالیزور برای بازسازی مکان های میراث فرهنگی: تحول بومی و تاثیر آن بر رفتار مجدد استفاده مجدد رسمی
کلمات کلیدی
استفاده مجدد انعطاف پذیر، میراث، نوسازی شهری، بومی ابتکار جامعه، پایین پایین،
ترجمه چکیده
طی چند دهه گذشته، استفاده مجدد سازگار از ساختمان ها، تبدیل آنها به نیازها و نیازهای کاربردی و زیبایی شناسی جدید، تبدیل به یک محدوده بسیار تخصصی در حوزه معماری و حفاظت شده شده است و در حال تبدیل شدن به زمینه تحصیل علمی به خودی خود است. با این حال، در کنار هم با این تمرین بسیار تخصصی، مردم هر نوع ساختمان ها را به روش خود به خود و غیر رسمی به کار می گیرند و در فرایندی که ما آن را سازگار می نامیم، استفاده می کنیم. در این مقاله، سازگاری بومی از میراث ساخته شده با ویژگی های خاص، فرصت ها و تهدیدات آن و همچنین تاثیر آن در تمرین مجدد استفاده مجدد رسمی تطبیقی، مورد بررسی قرار می گیرد. به عنوان روش شناسی، ما ادبیات مرتبط را برای بررسی نمونه های تاریخی و معاصر انطباق بومی و استفاده مجدد از آن بررسی می کنیم. در نتیجه، ما رویکرد بومی را به عنوان یک جایگزین با ارزش برای فرمولا ارائه می دهیم؟ یا متخصص، روش بالا به پایین برای مدیریت محیط ساخته شده موجود، مخصوصا برای ساختمان ها و سایت هایی که دارای ارزش اجتماعی محسوب می شوند. علاوه بر این، مطالعه ما نشان می دهد که در عمل، تقسیم بین زبان محلی و رسمی استقرار ندارد، و در مورد امکانات و خطرات طرح های پیوندی میان جوامع محلی و توسعه دهندگان خصوصی یا عمومی توضیح داده نمی شود.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی مدیریت، کسب و کار و حسابداری گردشگری، اوقات فراغت و مدیریت هتلداری
پیش نمایش مقاله
ابتکارات جامعه به عنوان یک کاتالیزور برای بازسازی مکان های میراث فرهنگی: تحول بومی و تاثیر آن بر رفتار مجدد استفاده مجدد رسمی
چکیده انگلیسی
Over the past few decades, the adaptive reuse of buildings-transforming them to meet new functional and aesthetic needs and requirements-has become a highly specialized domain within architectural and conservation practice, and is becoming a field of scholarly study in its own right. However, in juxtaposition with this highly specialized practice, people reuse and adapt all sorts of buildings in spontaneous and informal ways in a process we call “vernacular adaptation.” This paper investigates such vernacular adaptation of built heritage, along with its specific characteristics, opportunities, and threats as well as its influence on more formal adaptive reuse practice. As methodology, we examine relevant literature to review historical and contemporary examples of vernacular adaptation and reuse. In conclusion, we present the vernacular approach as a valuable alternative to the “formal” or specialized, top-down method to managing existing built environment, especially for buildings and sites that possess compelling social value. Moreover, our study indicates that in practice, the division between the vernacular and the formal is not rigid, elaborating on the possibilities and risks of joined initiatives between local communities and private or public developers.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Cities - Volume 78, August 2018, Pages 128-139
نویسندگان
, ,