The undermining of rural labor out-migration by household strategies in China's migrant-sending areas: The case of Nanyang, Henan Province

با وجودی که کمبود نیروی مهاجر در طول چندین سال به مناطق دریافت کننده مهاجرین در شرق چین آسیب زده است، تحقیقات نشان می دهد که هنوز هم تعداد زیادی از کارگران در روستای چین وجود دارد. بنابراین، پویایی هایی که مهاجرت کارگران روستایی را در ناحیه فرستادن مهاجرین تضعیف می کند، عامل مهمی در روند روند شهری سازی چین است. سیاست های دولتی که توسط دولت مرکزی به تصویب رسید، تمرکز بر اصلاحات نهادی، مانند ارائه هکوک شهری به مهاجران روستایی. با این حال، روند تصمیم گیری روستاییان روستایی و مهاجران بالقوه هنوز نامشخص است. بر اساس مطالعه موردی 32 شهرک در نانینگا و بررسی بیشتر در نه استان مهاجرت، این مقاله را به راهکارهای معیشت خانواده های روستایی، به جای پذیرش نتایج کنونی بسیاری از مدل های تحقیقاتی غربی، بررسی می کند. یافته های مقدماتی نشان می دهد که استراتژی های معیشتی روستایی مهاجرت بیشتر کارگران روستایی در مناطق ارسال کننده مهاجر را به سه طریق کاهش می دهد: 1) استراتژی های تنوع درآمد که منعکس کننده فرصت های شغلی ناخوشایند محلی است؛ 2) شهرنشینی پروری که توسط روستای هوکو هدایت می شود که ساکنان روستایی در مقایسه با شهرک های هکو جذاب تر جذب می شوند؛ و 3) شهرنشینی محلی متمرکز بر صنعتی شدن روستایی، خدمات عمومی بهتر و آرزوی ساکنان روستایی برای حفظ خانواده ها دست نخورده. این یافته ها با توضیحات قبلی از همزیستی کمبود کار مهاجرین و عرضه فراوانی نیروی کار در روستا متفاوت است. مهمتر از همه، آنها به این نتیجه می رسند که باز شدن حق شهروندی در شهرها، مهاجرت روستایی به شهری را به میزان قابل توجهی افزایش نخواهد داد، مگر اینکه یک مدل توسعه هماهنگ روستایی-شهری بتواند برای تغییر راهکارهای تنوع زیستی در روستاهای خانوار به کار رود.