A quantitative means of comparing competitive advantage among airlines with heterogeneous business models: Analysis of U.S. airlines

افزایش ناهمگونی در مدل های تجاری هواپیمایی، به طور عینی نسبت به مزایای رقابتی خود، به طور فزاینده ای دشوار می شود. در این مطالعه، ما یک ابزار را ایجاد می کنیم که عینیت مزیت رقابتی خطوط هوایی در یک بازار واحد، ایالات متحده را کم می کند. نمونه آماری شامل 9 خط هوایی ایالات متحده با داده های محصول و مالی از سال 2011 تا 2013 جمع آوری شده است. داده های تلفیقی محاسبه یک شاخص محصول و یک شاخص هزینه را فعال می کند. فهرست محصول دارای چهار زیر شاخص (درآمد، اتصال، راحتی و آسایش)، در حالی که شاخص هزینه شامل سه شاخص زیر (هزینه واحد، هواپیما و نیروی کار) است. مدل توسعه یافته می تواند شناسایی مدل های کسب و کار ترکیبی که با موفقیت رهبری هزینه های یکپارچه و استراتژی تمایز را دنبال می کنند. نتایج همچنین نشان می دهد که ناهمگنی رقابتی وجود دارد، در حالی که نشان می دهد که مزیت رقابتی می تواند به طور استراتژیک مربوط به خطوط هوایی مربوطه منفرد باشد.