The firewood dilemma: Human health in a broader context of well-being in Chile

کاهش تغییرات آب و هوایی نیاز به توسعه جایگزین برای سوخت های فسیلی دارد، در حالی که به طور همزمان به دنبال راه هایی برای افزایش انعطاف پذیری سیستم های اجتماعی و محیطی ما به ویژه آنهایی هستند که وابسته به کالاها و خدمات اکوسیستم هستند. زیست توده جنگل توجه بیشتری به عنوان منبع سوخت تجدیدپذیر دریافت می کند؛ با این حال، در عین حال، افزایش استفاده از سوخت های چوب باعث نگرانی های بهداشتی در مورد اثرات نامطلوب آلودگی و به عنوان یک عامل ممکن در جنگل زدایی و تخریب جنگل می شود. به همین علت، در مناطقی که مردم از سوخت چوب استفاده می کنند، سیاست ها برای تغییر مردم از سوخت چوب و استفاده از زیست توده جنگل و بالا رفتن از نردبان انرژی، به طور معمول به سوخت های فسیلی طراحی شده است. با استفاده از یک مطالعه موردی از شیلی که آلودگی هوا از احتراق هیزم های مسکونی به یک مسئله جدی تبدیل شده است، نشان می دهد که در حالی که چنین سیاست هایی ممکن است در کوتاهمدت باعث کاهش آلودگی شود، بعید است که آنها بهبود خوبی در سلامت انسان یا پایداری استفاده از منابع در بلند مدت. به جای سیاست هایی که برای کاهش یا حذف مصرف سوخت چوب استفاده می شود، با بررسی زیر سیستم های منابع انرژی و منابع مرتبط و زمینه های اجتماعی و اقتصادی که در آن سوخت چوب استفاده می شود، ما استدلال می کنیم که ترکیبی از مداخلات سیاستی که در جهت پذیرش فن آوری های صرفه جویی در انرژی است، سوخت چوب به عنوان یک منبع انرژی اولیه، مزایای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بیشتری را به همراه خواهد داشت.