Perceived efficacies and collectivism in multi-owned housing management

مطالعات قبلی در مورد مالکیت انگیزش در مدیریت مسکن به طور معمول نشان می دهد که ادراکات کارایی نقش مهمی در پیش بینی مشارکت ساکنان دارد. اعتقادات اثربخشی در دو بعد ارائه شد: خودکارآمدی و کارآمدی جمعی (یا گروهی). سابق به اعتقاد فردی در مورد توانایی وی در تأثیر بر نتیجه جمعی اشاره می کند، در حالی که این دوم به اعتقاد فرد در مورد توانایی گروه برای تحقق بخشیدن به خواسته جمعی اشاره می کند. این مطالعه مجددا بررسی و فراتر از این دید دو بعدی می رود. پیشنهاد می کند که، به غیر از اثربخشی های خود و جمعی، درک فرد از توانایی یک واسطه برای دستیابی به خوشه جمعی (یعنی کارایی پروکسی) نیز اهمیت دارد. در این مطالعه تجربی از طریق مدل سازی منافع جمعی، که معمولا برای توضیح مشارکت سیاسی و فعالیت های محیط زیست مورد استفاده قرار می گیرد، عوامل موثر بر نحوه فعالانه صاحب خانه مالک در مدیریت مسکن متعلق به ملک می شود. تجزیه و تحلیل توضیحی مبتنی بر یافته های تحقیق پرسشنامه ساخت یافته در هنگ کنگ است. به طور خلاصه، صرف نظر از ارزش خیر جمعی و منافع انتخابی و هزینه های مشارکت، ادراک افراد ساکن در مورد خود، گروه و اثربخشی پروکسی، تعیین کننده های مهم رفتار مشارکت آنها است. این یافته ها سیاست و اهداف عملی گسترده ای را برای مدیریت حکومت وزارت امور خارجه دارد.