Spatial inequalities and policies in South Africa: Place-based or people-centred?

بحث جدی بین المللی در مورد چگونگی مقابله با نابرابری های فضایی در کشورهای و مناطق وجود دارد. این مقاله سه رویکرد متضاد را مطرح می کند: بازتابی فضایی، فضایی بی طرف و مکان مبتنی بر. آنها در حوزه و اهداف سیاست دولت، از بازتعریف فعالیت اقتصادی، تسهیل رشد کلی و تحقق پتانسیل اقتصادی مناطق کمتر توسعه یافته، متفاوت هستند. مقاله این چارچوب را برای تجزیه و تحلیل پنج دهه تجربه آفریقای جنوبی از سیاست های فضایی تحلیل می کند. این زمینه یکی از نابرابری های فضایی شدید، قابلیت های ناسازگار نهادی و افزایش فشار سیاسی برای تغییر است. تحت آپارتاید، هدف قرار دادن فضایی بسیار مهمی بود و در بازتولید بخش های اجتماعی با هزینه های قابل توجه مالی نقش داشت. از زمان پایان آپارتاید، ابتکارات فضایی زیادی مورد آزمایش قرار گرفته است، اما بدون چشمانداز کلی یا چارچوب سیاستی. نتیجه گیری احتیاطی این است که در صورت وجود فشارهای شدید در سیاست، هزینه های عجیب و غریب در مکان های حاشیه ای وجود دارد، نهادهای دولتی ضعیف هستند و رشته های اقتصادی فاقد آن هستند. یکی دیگر از این است که سیاست های مبتنی بر مکان دارای پتانسیل است، اما نیاز به تقویت قواعد عمودی و افقی قوی تر دارد تا بتواند هر گونه شکایتی را برای تقسیم فضایی تثبیت کند. مؤسسات محلی پیشرفته که بخش خصوصی و ذینفعان جامعه را تشکیل می دهند نیز برای سیاست های فضایی برای پاسخ به چالش ها و فرصت های خاص در هر مکان ضروری است.