The (ir)rationality of mediated leader effects

بحثی پر جنب و جوشانه وجود دارد که آیا تصمیمات رای گیری براساس ارزیابی رهبران تهدیدی برای دموکراسی در نظر گرفته می شود، چرا که این مدت طولانی تصور می شود که رفتار تصمیم گیری غیر منطقی را تشکیل می دهد. شواهد تجربی نشان می دهد که اثرات رهبری لزوما بیان بی رویه بودن است اخیرا نصب شده است، هر چند شک و تردید به سمت اثرات رهبر باقی می ماند مقاوم به خصوص، در نظر گرفتن رأیدهندگان تحت تاثیر رسانه ها از رهبران حزب. در این مقاله برخی از مفاهیم اصلی «بی رویه بودن اثرات رهبر»، با بررسی شرایط تحرک میان رهبران بر اساس چهار ویژگی رای دهندگان، آموزش، علاقه سیاسی، فاصله ایدئولوژیک به حزب رهبر و بدبینی سیاسی، بررسی شده است. دو مجموعه داده ترکیبی هستند: یک تحلیل محتوای دستی از تصاویر رهبری در پوشش تلویزیونی و یک پانل داده پنج ماهه در چهار ماه قبل از انتخابات پارلمان 2012 در هلند. نتایج مخلوط شده اند: یکی از این دست، تحت تأثیر تصاویر رهبری از طریق رسانه ها، میانجی نیست که رای دهندگان ناتوان از درک سیاست ها باشند، در حالی که ملاحظات ایدئولوژیک و دیگر نگرش های سیاسی به طور کامل از روند تصمیم گیری مستثنی نیستند، اما از سوی دیگر، اثرات رهبر متکی بر قوی ترین رقیب برای کسانی است که در مورد سیاست کمترین توجه را دارند. بنابراین، شواهد تجربی می تواند در هر دو طرف بحث مطرح شود، و بنابراین، به طور قطعی مسئله را حل نمی کند که چگونه اثرات رهبر میانجی در رابطه با غیر منطقی بودن تصمیم رای گیری باید در نظر گرفته شود.