کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7467332 1485053 2015 15 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
How robust is public support for unilateral climate policy?
ترجمه فارسی عنوان
حمایت عمومی از سیاست آب و هوا یکجانبه چقدر قوی است؟
ترجمه چکیده
اکثر دولتها بر نیازهای متقابل (تعهد و تعهد) تعهدات بین المللی در سیاست آب و هوا جهانی تأکید می کنند. با این وجود، نظرسنجی های عمومی موجود حاکی از حمایت قوی شهروندان فردی برای سیاست های یکپارچه آب و هوا است. این مسئله را مطرح می کند که آیا دولت ها بدون رعایت مجازات انتخاباتی مجاز به پرداختن به سیاست های بلند پروازانه ی یکپارچه اقلیمی می شوند یا اینکه آیا ممکن است تحقیقات به دلیل مشکلات اندازه گیری بیش از حد از یک طرفه بودن داشته باشد. بر اساس آزمایش های مشترک و فریم که در بررسی های نمایندگی در دو بزرگترین کشورهای دموکراتیک در جهان، هند و ایالات متحده قرار دارد، ما در ارزیابی انتقادی از نتایج قبلی بررسی می کنیم. در هر دو کشور، حمایت عموم مردم از سیاست آب و هوا یک جانبه را در بر میگیریم. چنین حمایتی با افزایش هزینه ها رو به رو است و با افزایش فایده های مشترک و اثربخشی حل مسئله افزایش می یابد. با این حال، ما همچنین می بینیم که شرایط مشروعیت سیاست و سازوکار ممکن ساختن سازمانی علیه آزادسازی توسط کشورهای دیگر (که سیاست را یک جانبه یک طرفه می کنند با ارائه تقسیم) نقش مهمی را در زمانی که شهروندان ترجیحات خود را با توجه به سیاست آب و هوا پشتیبانی عمومی نیز تحت تاثیر قرار نمی گیرد که آیا سیاست ها بر سازگاری (که منافع کشور را به سرمایه گذار محدود می کند) یا کاهش (که به نفع همه کشورها در سطح جهان است) متمرکز است. به طور کلی، این یافته ها نشان می دهد که با توجه به پیشرفت های بسیار آهسته در سیاست جهانی آب و هوا، دولت های کشورهای غنی و فقیر می توانند از لحاظ سیاسی به نفع سیاست های بلند پروازانه ی یکجانبه آب و هوایی اقدام کنند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی انرژی های تجدید پذیر، توسعه پایدار و محیط زیست
چکیده انگلیسی
Most governments emphasize the need for reciprocal (“give and take”) international commitments in global climate policy. Nonetheless, existing public opinion polls indicate strong support by individual citizens for unilateral climate policies as well. This raises the question of whether governments could, without risking electoral punishment, afford to pursue more ambitious unilateral climate policies, or whether surveys may have overestimated support for unilateralism due to measurement problems. Based on conjoint and framing experiments embedded in representative surveys in the world's two largest democracies, India and the United States, we engage in a critical re-assessment of earlier survey results. We find robust public support for unilateral climate policy in both countries. Such support declines with increasing costs and increases with growing co-benefits and problem solving effectiveness. We also find, however, that policy conditionality and possible institutional design mechanisms against free-riding by other states (which make the policy “less unilateral” by providing for reciprocation) play no significant role when citizens form their preferences with respect to climate policy. Neither is public support affected by whether policies focus on adaptation (which limits benefits to the investing country) or mitigation (which benefits all countries globally). Overall, these findings suggest that, in view of very slow progress in global climate policy, governments of rich and poor countries could politically afford to push ahead with more ambitious unilateral climate policies.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Environmental Science & Policy - Volume 54, December 2015, Pages 316-330
نویسندگان
, ,