Policies, complexity and the need for cooperation in epistemic inquiry for the stable use of natural resources

در دهه 1980، در مکزیک، تصمیمات سیاسی و اقتصادی برای افزایش تولید مواد غذایی و تجمع سرمایه فرامنطقه ای افزایش یافت. برخی از این قطعنامه ها توسط تحقیقات کافی درباره عواقب ناشی از اعمال آنها موجه نبوده است. در این مقاله، من استدلال می کنم که تصمیماتی که در حوزه های سیاسی، اجتماعی، تکنولوژیکی و اقتصادی انجام می شود معمولا پیچیدگی تعاملات بین عناصری که شرایط موجود را تشکیل می دهند و نادرست فرض نمی کنند که اثرات این تصمیم ها را می توان در پیش بینی و کنترل یک راه خطی در واقعیت، اثرات غیرخطی، غیر مستقیم، تعجب آور، بی شماری و غیر قابل برگشت، همانطور که در مورد مکزیک نشان داده شده است. سیاست های اجرا شده در سال 1985 منجر به فقر بخش بزرگی از جمعیت کشور، صدمه به اکوسیستم ها، افزایش قابل ملاحظه ای در مهاجرت، بردگی کارگران مزرعه و بهره برداری از کودکان شد. بر این مبنا که دانش ناقص و فاسد است، این مقاله بیان می کند که ارتقاء و ارتقاء ارتباطات و همکاری میان افراد گروه ها، رشته ها و جوامع مختلف، به تصمیم گیران اجازه می دهد تا به سطح بالایی از اطمینان در شیوه های اجتماعی و سیاست ها دست یابد و انسان ها را به با بی عدالتی و غیرانسانی زندگی می کنند.