کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7490614 1485527 2015 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Adaptive capacity of co-management systems in the face of environmental change: The soft-shell clam fishery and invasive green crabs in Maine
ترجمه فارسی عنوان
ظرفیت سازگاری سیستم های مدیریت همکاری در برابر تغییر محیط زیست: ماهیگیری نرم پوسته و خرچنگ سبز مهاجم در مین
کلمات کلیدی
مدیریت انطباقی ماهیگیری ساحلی، تغییر محیطی، گونه های مهاجم، مدیریت محلی نظارت
ترجمه چکیده
مدیریت هماهنگی یا تصمیم گیری قانونی از طریق همکاری میان گروه های کاربری، مقامات دولتی و دانشمندان به عنوان یک ابزار مدیریت موثر دریایی در برابر تغییرات زیست محیطی پیشنهاد شده است. یک مزیت بالقوه نسبت به مدیریت هماهنگی این است که این سیستم ها ممکن است ظرفیت انطباق بیشتری نسبت به ریسک های معمول تر از مدیریت معمول داشته باشد. با این حال، به لحاظ تجربی تطبیق پذیری نسبی سیستم های مدیریت هماهنگ در دنیای واقعی ترسیم می شود. این تحقیق از مطالعه موردی ماهیگیری نرم پوسته پوسته در مین برای بررسی این سوال استفاده می کند: آیا سیستم های مدیریت شده با تغییر محیط زیست بهتر می توانند نسبت به سیستم های به طور معمول مدیریت شوند؟ این ماهیگیری یک سیستم ایده آل برای رسیدگی به این سوال را فراهم می کند، زیرا (1) با مدیریت برخی از شهرداری ها درگیر در مدیریت همکاری و برخی در مدیریت دولتی و (2) تهدید زیست محیطی به شکل غارتگر تهاجمی خرچنگ سبز. این تحقیق ابتدا دامنه تهاجم سبز سبز در مین را بررسی می کند و نشان می دهد که با وجودی که تاکنون هیچ اثری قابل شناسایی از خرچنگ های سبز بر روی محصولات صخره ای وجود نداشته است، همپوشانی جغرافیایی شیلات بسیار پر جنب و جوش و تراکم های خرچنگ بالا نشان می دهد احتمال بالقوه تاثیرات آینده . دوم، برای ارزیابی سازگاری نسبی با این تهدید، این مطالعه تفاوت های بین سیستم های دولتی و مدیریتی را در سه ویژگی مختلف به شمار می دهد: ثبات گروه کاربر، بهره وری منابع و ظرفیت سازمانی برای پاسخ دادن به تغییر. این یافته می گوید که شیلات انسانی تحت مدیریت دارای درجه بالاتری از ثبات (به عنوان مثال یک گروه کاربر مشخص تعریف شده)، بهره وری بالاتر و سازگار تر (به عنوان مثال، منابع بیشتر و انگیزه برای مدیریت مداوم) و ظرفیت سازمانی بیشتر برای پاسخگویی به تغییر در شکل یک ساعت محافظ، یک ؟؟ یک ابزار مدیریت انعطاف پذیر که در شیلات مدیریت شده تحت مدیریت قرار می گیرد. این نتایج نشان می دهد که شیلات انسانی تحت مدیریت دارای آمادگی بیشتری برای سازگاری با تغییرات زیست محیطی نسبت به شیلات معمولی هستند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه سایر رشته های مهندسی مهندسی دریا (اقیانوس)
پیش نمایش مقاله
ظرفیت سازگاری سیستم های مدیریت همکاری در برابر تغییر محیط زیست: ماهیگیری نرم پوسته و خرچنگ سبز مهاجم در مین
چکیده انگلیسی
Co-management, or regulatory decision-making through collaboration among user-groups, government officials, and scientists, has been proposed as an effective marine management tool in the face of environmental change. One potential advantage attributed to co-management is that such systems may have greater adaptive capacity than more conventional top-down management regimes. However, it is difficult to empirically test the relative adaptability of co-managed systems in the real world. This research uses a case study of the soft-shell clam fishery in Maine to investigate the question: Are co-managed systems better able to adapt to environmental change than are conventionally managed systems? This fishery provides an ideal system with which to address this question because (1) it is differentially managed, with some municipalities engaging in co-management and some in state management and (2) it faces an imminent environmental threat in the form of invasive predatory green crabs. This research first explores the scope of the green crab invasion in Maine, showing that although there have been no detectible impacts of green crabs on clam harvests to date, geographic overlaps of highly productive clam fisheries and high crab densities suggest a high likelihood of future impact. Second, to assess relative adaptability to this threat, this study quantifies differences between state- and co-managed systems across three attributes: user group stability, resource productivity, and institutional capacity to respond to change. It finds that co-managed clam fisheries have a higher degree of stability (i.e., a well defined user group), higher and more consistent productivity (i.e., more resources and incentives for sustained management), and greater institutional capacity to respond to change in the form of “conservation hours,” a flexible management tool employed in co-managed fisheries. These results indicate that co-managed clam fisheries are better prepared to adapt to environmental change than are conventionally managed fisheries.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Marine Policy - Volume 52, February 2015, Pages 26-32
نویسندگان
, , ,