Active ageing in Denmark; shifting institutional landscapes and the intersection of national and local priorities

مطالعات حکومتداری به ندرت بررسی می کند که چطور ساختارهای سازمانی خاص برای هدف قرار دادن گروه های خاص "مشکل"، از جمله بزرگسالان سالخورده از طریق سیاست های "پیری فعال" طراحی شده اند. در دانمارک، سیاست های پیری فعالانه توسط اصلاحات ساختاری سال 2007 مطرح شده است، که باعث تغییر در منظر های سازمانی در سطح ملی و محلی می شود. به جای نشان دادن "تلخ شدن" کنترل از مرکز، اصلاحات ساختاری دانمارک، مجددا مجددا محیط زیست را برای تأمین رفاه فراهم کرد، و به دولت قدرت اضافی مالی داد، در حالی که مسئولیت بیشتری را برای تحویل رفاه در سطح شهرداری قرار داد. معرفی «مراکز فعالیت» برای شهروندان مسن در کپنهاگ نمونه ای از این تغییر است. در اینجا، تأمین ورزش و ورزش به شهروندان مسن تر به وسیله منطق مصرف کننده نئولیبرال و تقاضای خودکامگی مطرح شد. با این حال، خدمات محلی با اهداف و روش های متداول تحویل می شود که مستقیما شامل کاربران خدمات در فرآیندهای حکومتی و تصمیم گیری می شود. در نتیجه شهروندان قدیمی تر قادر به تعریف معنادار در فعالیت ها هستند، اما تنها به عنوان یک عضو فعال جامعه. شرکت کنندگان به طور همزمان به عنوان مصرف کننده و داوطلبانه ترویج / حمایت از شیوه زندگی فعال در آن جامعه مفهوم می شوند. "دسترسی آزاد" به برنامه های فعالیت مورد نظر است، اما مشارکت مستلزم عضویت است. انتخاب آزاد تاکید می شود، با این حال برنامه های فعالیت بر اساس توافق گروهی و منابع موجود طراحی شده اند. ادعاهایی که برای همه افراد مسن تر تهیه می شود، در کنار محدودیت سنی 65 ساله، سالانه و هدف اعلام شده برای اطمینان از اینکه شهروندان بدون وابستگی به خدمات شهری آزاد می شوند، نشسته اند. بنابراین، مراکز فعالیت نمایندگی مستقل از مسئولیت نگهداری بهداشتی در میان شهروندان مسن تر را نشان می دهند، در عین حال، منعکس کننده تکنیک های جدیدی از حکومت های دولتی در جهت رفتار آنها است.