Resilience and vision impairment in older people

بعضی از مردم وقتی که با ناراحتی مواجه می شوند بهتر از دیگران می پردازم؛ آنها ظاهرا "انعطاف پذیر" هستند. این مقاله مفهوم انعطاف پذیری در زمینه اختلال بینایی را با استفاده از دو مجموعه مرتبط از مصاحبه مصاحبه روایی از سال 2007 تا 2010 بررسی می کند. سه مطالعه موردی با استفاده از یک رویکرد چارچوب مبتنی بر مدل اجتماعی-اکولوژیکی انعطاف پذیری و اختلال بینایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مدل، طیف وسیعی از دارایی ها و منابع شناسایی شده اند که بر ظرفیت فرد برای انعطاف پذیری تاثیر می گذارد. مجموعه ای از معیارها برای تعیین میزان که هر فرد به نظر می رسد در هر نقطه از زمان انعطاف پذیر استفاده شده است. تجزیه و تحلیل نشان داد که این تنها وجود یا عدم وجود منابع فردی، اجتماعی و اجتماعی نیست - اما چگونه این منابع با یکدیگر تعامل دارند - که بر قابلیت انعطاف پذیری تاثیر می گذارد و می تواند منجر به سلامتی شود. داشتن تنها برخی از این منابع کافی نیست؛ وابستگی متقابل بین این منابع وجود دارد که نیاز به حضور منابع دیگر برای انعطاف پذیری دارد. انعطاف پذیری حالت ثابت نیست افراد می توانند بیشتر یا کمتر انعطاف پذیر باشند، زیرا شرایط و منابع آنها در طول زمان تغییر می کند. ما پیشنهاد می کنیم که مفهوم انعطاف پذیری برای ارائه زمینه نادیده گرفتن بینایی بسیار مفید است، زیرا آن را قادر می سازد شناسایی عوامل و موانع را برای بهبود سلامت و سلامت مردم و همچنین فرصت های بیشتری برای ارائه دهندگان خدمات برای تعامل با مشتریان، حتی کسانی که به نظر می رسد حمایت می شود، چرا که منافع اجتماعی، اقتصادی و عاطفی مردم در طول زمان تغییر می کند و نه شناسایی کسری بودجه.