Increasing inequality in age of death at shared levels of life expectancy: A comparative study of Scotland and England and Wales

بین افزایش امید به زندگی و کاهش تنوع طول عمر، اندازه گیری نابرابری، همبستگی منفی قوی وجود دارد. تحقیقات قبلی نشان می دهد که کشورهایی که در اواسط زمان به سطح بالایی از امید به زندگی می رسند عموما با تغییرات طول عمر کمتر نسبت به کشورهای پیشین انجام می دهند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها قادر به یادگیری درسهایی هستند که قبلا آموخته اند. با این حال، بعضی از کشورها بعدا با نابرابری بیشتر به سطح بالایی از امید به زندگی می رسند. اسکاتلند به نظر می رسد چنین کشوری است و مطالعات موردی جالب را نشان می دهد، زیرا قبلا در نهایت نابرابری را در مقایسه با نزدیکترین مقایسۀ انگلستان و ولز تجربه کرده است. ما برای سالهای 1950 تا 2012، امید به زندگی و تنوع طول عمر اسکاتلند و انگلستان و ولز را محاسبه کردیم، در مقایسه با اسکاتلند به انگلستان و ولز زمانی که آن را در همان زمان به همان میزان امید به زندگی رسیدیم، و تفاوت در سطح تغییرات طول عمر را ارزیابی کرد . تفاوت تفاوت طول عمر بین دو کشور سپس به مولفه های خاص سن تقسیم شد. تجزیه و تحلیل برای مردان و زنان به صورت جداگانه انجام شد. از دهه 1950، اسکاتلند حداقل در حدود ده سال بعد از آنکه انگلستان و ولز به همان میزان امید زندگی را به دست آورده است. در ابتدا این کار را با تغییرات طول عمر پایین انجام داد. بعد از دهه 1980، اسکاتلند بعدا در زمان به دست آوردن امید به زندگی بیش از انگلستان و ولز و با نابرابری بیشتر، به ویژه برای مردان، دست یافت. تجزیه نشان داد که نابرابری بیشتر به واسطه کاهش مرگ و میر در سنین پایین تر، اما در درجه اول با میزان بالای مرگ و میر بزرگسالان بالاتر از حد متوسط ​​است که امید به زندگی یکسان است. مطالعات موجود نشان می دهد که میزان مرگ و میر کودکان نارس به شدت با تعیین کننده های اجتماعی سلامت مرتبط است و ممکن است به سیاست های اجتماعی و اقتصادی منجر شود. بنابراین برخورد با این حوزه های سیاست ممکن است برای نابرابری و سلامت جمعیت در اسکاتلند سودمند باشد.