Mutual assent or unilateral nomination? A performance comparison of intersection and union rules for integrating self-reports of social relationships

طرح های جمع آوری اطلاعات برای مطالعات شبکه های اجتماعی اغلب شامل درخواست از هر دو طرف برای ارتباط بالقوه برای گزارش عدم وجود این رابطه، و در نتیجه دو اندازه گیری در هر کراوات بالقوه. هنگامی که شبکه زیرزمینی را به ارمغان می آورد، بهتر است که کراوات را تنها زمانی که هر دو طرف گزارش آن را به عنوان موجود ارائه می دهند، تخمین بزنند یا زمانی که آن را گزارش می دهند؟ با استفاده از چند مجموعه داده که در آن ساختار شبکه می تواند به خوبی از تعداد زیادی از گزارش های خبره تعیین شده، ما بررسی عملکرد این دو قواعد ساده. تجزیه و تحلیل ما نتایج بهتر برای موافقت متقابل در تمام مجموعه داده ها مورد بررسی قرار می دهد. تجزیه و تحلیل نظری عملکرد برآوردگر نشان می دهد که بهترین قانون بستگی به نرخ خطای اساسی و پارامترهای شبکه زیربنایی دارد، به طوری که اسپارتی بودن برتری موافقت متقابل در تنظیمات شبکه های معمولی را برانگیخته است.