New approaches for optimizing standby redundant systems with fuzzy lifetimes

افزونگی آماده به کار یکی از محبوب ترین روش های بهینه سازی قابلیت اطمینان سیستم با چندین کاربرد در مهندسی مدرن است. در شرایط دنیای واقعی، طول عمر سیستم را می توان به عنوان یک فاز فازی به دلیل عدم قطعیت پارامتر و عدم اطمینان داده. در این مقاله چندین مدل بهینه سازی اضافی فازی آماده سازی با استفاده از سه نوع متمایز از معیار تصمیم، یعنی مدل ارزش انتظار، محدودیت شانس و برنامه ریزی فرصت های وابسته ارائه می شود. پس از آن، دو فرایند راه حل پیشنهاد می شود. اولین کسی با استفاده از یک الگوریتم جدید با پیچیدگی محاسباتی پایین برای یک هدف فازی خاص است که به الگوریتم های بهینه سازی هوشمند تعبیه شده است تا یک الگوریتم ترکیبی بسازند. در حالی که رویکرد دیگر متکی بر تحول مدل فازی به همتای قطعی آن است که با استفاده از یک خانواده از قوانین عملیاتی فازی استفاده می شود، سپس راه حل با استفاده از الگوریتم های بهینه سازی کلاسیک و یا برخی از بسته های نرم افزاری به خوبی توسعه یافته است. در نهایت، چندین مثال عددی متنوع برای نشان دادن برتر بودن درمان ما در نظر گرفته شده است. نشان داده شده است که راه حل های پیشنهادی در حال حاضر برای مشکلات بهینه سازی انبساط آماده سازی فازی، بازده بالاتر و دقت رضایت بخش در مقایسه با روش های راه حل استاندارد را نشان می دهد.