A comparative study on the performance of timing and sizing models of capacity expansion under volatile demand growth and finite equipment lifetime

رقابت در زنجیره های عرضه جهانی تبدیل شده است بسیار شدید است که بسیاری از تامین کنندگان در صنعت تولید با تکنولوژی بالا باید ریسک بالایی داشته باشند، اما بازده منفی در دارایی دارند. در حالی که ادبیات فراوان از مدل های ظرفیت است، نیازمند تحقیق بیشتر در مورد سرمایه گذاری ظرفیت، به ویژه در انتخاب و درست استفاده از مدل مناسب است. برای یک شرکت با عملیات تولید پایدار، گسترش ظرفیت دو جنبه دارد: زمان بندی و اندازه هر توسعه. هدف از روش اندازه گیری، تعیین مقیاس گسترش ظرفیت است و روش زمان سنجی برای تعیین زمان مناسب توسعه بعدی است. اکثر مدل های ظرفیت در ادبیات می توانند به عنوان مدل های اندازه گیری طبقه بندی شوند. در مقابل، مدل های زمان بندی توجه زیادی را به دست نمی آورند. در این مقاله، عملکرد دو نوع مدل در رشد تقاضای متغیر به منظور پیدا کردن نوع مناسب تر برای محیط زیست با تکنولوژی پیشرفته مقایسه شده است. تجزیه و تحلیل تجربی تقاضای نیمه هادی برای اولین بار ارائه شده است. ما دریافتیم که فرآیند حرکت هندسی براونی برای توصیف نوسانات رشد تقاضا مناسب است. بر اساس این یافته، شبیه سازی برای مقایسه زمان بندی کانونی و مدل های اندازه گیری کانونی در سناریوهای مختلف رشد تقاضا، نوسانات تقاضا و حاشیه سود استفاده می شود. ما همچنین از سودآوری بعنوان یک معیار سرمایه گذاری ظرفیتی استفاده می کنیم، علاوه بر معیار رضایت بخش تقاضا که معمولا در ادبیات مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که مدل زمانبندی بهتر از مدل اندازه گیری است. در نهایت، رفتار مدل زمان بندی به عنوان یک روش تهاجمی شناخته می شود که می تواند برای بهره برداری از نوسانات تقاضا برای یک مزیت استفاده شود.