Pure science and the problem of progress

چگونه باید پیشرفت علمی را درک کنیم؟ کوهن معروف به علم به عنوان سرمایه گذاری داخلی خود، ساختار بندی شده توسط پارادایم ها، مورد بحث قرار گرفت. او همچنین معروف به مشکل پیشرفت در علم بود؛ زیرا توانایی حل مسئله برای ارائه یک مبنای واضح در بین تغییرات پارادایم تغییر یافت و مشکلات و نیز حل آنها را از بین برد. من در اینجا استدلال می کنم که بسیاری از ناتوانی کوهن برای بیان دیدگاه روشنی از پیشرفت علمی ناشی از تمرکز او بر علم خالص و غفلت از علم کاربردی است. من تاریخ تمایز بین علم خالص و کاربردی را ردیابی می کنم، نشان می دهد که چگونه تمایز به وجود می آید، استفاده های لفظی که تمایز آن قرار داده شده است، و چگونه علم خالص هر دو بیشتر توسط دانشمندان و فیلسوفان ارزیابی می شود. من استدلال می کنم که تمایز بین علم خالص و کاربردی، به بررسی دقیق فلسفی نرسیده است، و هنگامی که ما آن را رها می کنیم، می توانیم کوهن را به صراحت از پیشرفت علمی تامین کنیم. این یکی نیست، با این حال، که در نهایت ثابت خواهد شد قابل قبول است. برای آن، ارزیابی های اجتماعی از کار علمی مورد نیاز است.