Modelling failure of composite specimens with defects under compression loading

سازه های کامپوزیت بسیاری از مکانیزم های شکست را نشان می دهد، اما تلاش برای مدل سازی شکست کامپوزیت اغلب پیش فرض های پیش فرض در مورد مکانیسم که شکست رخ خواهد داد. وانگ و همکاران [1] تست های فشرده سازی را روی چهار پیکربندی نمونه کامپوزیت ساخته شده با بی نظمی بیرون از هوا ایجاد شده توسط نقایص قطره قطره انجام شده است. برای هر مورد، شکستهای قابل توجهی متفاوت بود. مدل های عنصر محدود عناصر این آزمایشات توسعه یافتند که شامل مکانیسم های شکست رقیب هستند. پیش بینی های مدل با نتایج آزمایش همخوانی دارد - هم کیفیت (محل شکست و هم شکل نمونه شکست خورده) و هم کمی (بار شکست). این مدل ها برای شناسایی پیشرفت شکست در تست های فشرده سازی استفاده می شود، مکانیزم شکست بحرانی را برای هر پیکربندی تعیین می کند و اثر پارامترهای همجوشی را بر قدرت نمونه بررسی می کند. این رویکرد مدل سازی که شامل مکانیسم شکست چند گانه رقابتی می تواند برای پیش بینی شکست در شرایطی باشد که مکانیسم شکست در پیش شناخته نمی شود.