X-ray scattering from amorphous solids

هدف اصلی این کار، بررسی مدل های پیشنهادی با مقایسه نتایج محاسبات با نتایج تجربی است. برای عینک های فلزی، مدل ریز مدل ایده آل ایده آل ایده آل برای شبیه سازی ساختار و موقعیت های اتمی که به معادله دیبی وارد می شوند، استفاده می شود. محاسبات فاکتور ساختاری یا شدت پراکنده را پیش بینی می کند که به خوبی با داده های آزمایش شده همخوانی دارد. برای مواد کوانتال مانند سیلیس آمورف یا پلی اتیلن آمورف با دستورالعمل کوتاه، روش وارن روش ساده ای برای پیش بینی پراکندگی اشعه ایکس در توافق خوب با داده های تجربی است. هیچ کدام از دو روش فوق به خوبی برای عینک های کلسکانسون کار نمی کنند که نیاز به محاسبات مربوط به هارمونیک های کروی دارند.