Retrospective dosimetry using fingernail electron paramagnetic resonance response

ناخن های انسانی برای ارزیابی دوز تابش از طریق اندازه گیری های رزونانس الکترون های پارامغناطیسی رادیکال های ناشی از تابش استفاده شده است. عوامل محدود کننده در این تحقیق سیگنال های رزونانس پارامغناطیس الکترون بوسیله فشار مکانیکی ناشی از استرس مکانیکی در هنگام تهیه نمونه ها بود. بنابراین، برای کاهش سیگنال های ناشی از مکانیک، روش های مختلف درمان ناخن ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که سیگنال های القایی ناشی از مکانیزه و تابش موجب ظاهر متفاوت رفتارهای اشباع قدرت مایکروویو می شوند. علاوه بر این، سیگنال ناشی از مکانیک نشان می دهد تکامل محو شدن در طول زمان و به مقدار ثابت می رسد. درمان شیمیایی با استفاده از واکنش های مختلف نشان داد که حداقل سیگنال القا شده مکانیکی با استفاده از واکنش دیتیوترویتول به دست آمده است. منحنی های دوز واکنش نمونه هایی که دیتیوتروئیدول به مدت 30 دقیقه به مدت 30 دقیقه تحت درمان قرار گرفتند خطیتی بیشتری نسبت به نمونه های مورد آزمایش 5 دقیقه ای داشتند. بنابراین، برای پیدا کردن یک دوز جذب ناشناخته در یک نمونه ناخن با استفاده از منحنی کالیبراسیون، توصیه می کنیم از روش درمان شیمیایی ذکر شده برای کاهش عدم قطعیت استفاده کنید.