Subsidies for residential solar photovoltaic energy systems in Western Australia: Distributional, procedural and outcome justice

دولت ها به دنبال افزایش ظرفیت انرژی های تجدید پذیر با ارائه یارانه به خانه های خود هستند که تصمیم به نصب سیستم های انرژی خورشیدی (فتوولتائیک) می کنند. بودجه مورد استفاده برای پرداخت این یارانه ها از درآمد مالیاتی یا تعرفه های برق پرداخت شده توسط همه اعضای جامعه، از جمله کسانی که درآمد کم دارند، تامین می شود. این امر توزیع مجدد وجوه از همه اعضای جامعه را به نصب کنندگان سیستم های انرژی خورشیدی مسکونی می بیند. این تحقیق، نگرش های جامعه نسبت به عدالت توزیعی یا انصاف از این توزیع مجدد وجوه را با عدالت نتیجه ای همراه با مزایای زیست محیطی انرژی های تجدید پذیر مقایسه می کند. یک نظرسنجی تصادفی که در چهار انجمن شهری و دو منطقه در استرالیا غربی توزیع شد، 295 پاسخ را به دست آورد که میزان پاسخ 22 درصد است. 33٪ از اعضای جامعه عدالت توزیعی را اولویت بندی کرده اند، 30٪ عدالت را اولویت بندی کرده و 37٪ آنها را در مورد اولویت هایشان مطمئن نیستند. با این حال، حمایت از انرژی های تجدید پذیر با 80 درصد از پاسخ دهندگان حمایت از یارانه های انرژی تجدید پذیر و 68 درصد از مالیات های انرژی تجدید پذیر، از جمله تعرفه های برق، پشتیبانی می شود. نظرات کیفی نشان می دهد که علیرغم علاقه به عدالت توزیعی در ادبیات انرژی خورشیدی مسکونی، اعضای جامعه با مسائل عدالت رویه ای مواجه هستند. در این مورد عدالت رویه ای می تواند به عنوان تعهد دولت به سیاست های موجود، گستره وسیعی از سیاست های انرژی تجدید پذیر و مقررات افزایش یافته تفسیر شود.