Measuring resilience in energy systems: Insights from a range of disciplines

ثبات اقتصادی وابسته به عملکرد مؤثر و انعطاف پذیری سیستم های انرژی است. انعطاف پذیری یک اصطلاح است که در همه رشته های تحقیقاتی و در گفتمان روزمره استفاده می شود. به عنوان یک مفهوم، آن را به عنوان یک شاخص مفید برای پایداری و استحکام خدمت می کند، اما اندازه گیری آن دشوار است. انعطاف پذیری اکولوژیک، انعطاف پذیری روانشناختی، مدیریت ریسک و امنیت انرژی، تمام زمینه های تحقیقاتی هستند که در آن اندازه گیری های توانایی پاسخ به غیر منتظره مورد نظر است. هدف این است که ظرفیت سازگاری را بسازیم، اما برای رسیدن به این هدف، روش های کاملا متفاوتی ساخته شده است. تحقیق در مورد امنیت انرژی، به ویژه، بر امنیت مواد نفتی تمرکز کرده است، نه انعطاف پذیری و ظرفیت انطباق سیستم انرژی و یا نقش انرژی تجدیدپذیر در ایجاد چنین ظرفیتی. این مقاله در مورد اینکه چگونه رشته های مختلف به دنبال اندازه گیری و ایجاد انعطاف پذیری هستند، بررسی می شود و ارتباط آن با وضعیت یا کیفیت ظرفیت سازگاری سیستم را بررسی می کند. هنگامی که پارامترهای افزونگی و تنوع وجود دارد، انعطاف پذیری افزایش می یابد. به همین دلیل در سیستم های انرژی ما باید اندازه و دامنه پارامترهای کلیدی مورد نیاز برای تسهیل توسعه ظرفیت های انطباق و ایجاد انعطاف پذیری را داشته باشیم که می تواند ثبات اقتصادی را افزایش دهد.