Second generation biofuels and bioinvasions: An evaluation of invasive risks and policy responses in the United States and Canada

سوخت های زیستمحیطی به عنوان جایگزین های پایدار برای سوخت های فسیلی در سراسر جهان به دلیل توانایی های آنها در جهت ارتقای امنیت انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، در حالی که فرصت های ایجاد شغل و تنوع اقتصادی را فراهم می کنند، در سراسر جهان پذیرفته شده اند. با این حال، تولید سوخت های زیستی نیز تعدادی از نگرانی های زیست محیطی را افزایش می دهد. یکی از این موارد، خطر ابتلا به تهاجم بیولوژیکی است که یک مسئله کلیدی در تولید نسل دوم سوخت های زیستی است که از گیاهان چندساله ای سریع و گیاهان جنگلی تشکیل شده است. بسیاری از محصولات پرطرفدار نسل دوم که برای کشت در ایالات متحده و کانادا پیشنهاد شده اند، به آمریکای شمالی مبادله نمی شوند و برخی نیز شناخته شده هستند که مهاجم هستند. توسعه صنعت سوخت زیستی در مقیاس بزرگ در قاره می تواند منجر به معرفی گسترده، ایجاد و گسترش انواع گیاهان مهاجم اگر خطرات تهاجمی به عنوان بخشی از سیاست های سوخت زیستی نباشد. در این مقاله، خطر ابتلا به تهاجم بیولوژیکی بوجود آمده توسط صنعت نسل دوم سوخت های زیستی در ایالات متحده و کانادا را با بررسی خطر تهاجمی از گونه های گیاهی زیستی کاندید و بررسی سیاست های موجود سوخت زیستی بررسی می کنیم تا مشخص کنیم که چقدر آنها در مورد مسئله تهاجمی گونه ها. ما دریافتیم که تعداد زیادی از گونه های گیاهی که به طور بالقوه تهاجمی مورد توجه هستند، برای تولید سوخت های زیستی در ایالات متحده و کانادا مورد توجه قرار می گیرند، در عین حال، در سیاست های زیستی سوخت این کشورها، هیچ گونه توجهی به آنها نمی شود. چندین موانع را برای ادغام گونه های مهاجم و سیاست های سوخت زیستی، مربوط به ظرفیت تحلیلی سیاست، حکومتداری و اهداف سیاسی متضاد شناسایی می کنیم. ما توصیه می کنیم که دولت ها در حال حاضر اقدام کنند، در حالی که نسل دوم سوخت های زیستی در دوران کودکی خود است، برای توسعه سیاست های قدرتمند و پیشگیرانه در زمینه ریسک تهاجمی. گزینه های سیاست برای به حداقل رساندن حمله های بیولوژیکی شامل ممنوعیت استفاده از گونه های گیاهی مهاجم شناخته شده، نظارت مداوم بر گونه های تایید شده و استفاده از مناطق بافر در اطراف مناطق کشت شده است.