The distance-decay function of geographical gravity model: Power law or exponential law?

تابع فشرده سازی فاصله از مدل جاذبه جغرافیایی در اصل یک قانون قدرت معکوس است که نشان می دهد فرآیند پوسته پوسته شدن در تعامل فضایی است. با این حال، شاخص فاصله از مدل نمی تواند منطقی با ایده های هندسی اقلیدسی توضیح داده شود. این در معرض یک معضل ابعادی در تحلیل جغرافیایی است. در نتیجه، یک تابع نماینده منفی برای جایگزینی تابع قدرت معکوس برای خدمت به تابع فشرده سازی فاصله استفاده شد. اما یک پازل جدید بوجود آمد که مدل گرانشی مبتنی بر نماد بر علیه قانون اول جغرافیا پیش می رود. این مقاله برای حل این نوع مشکلات با استدلال ریاضی و تحلیل تجربی اختصاص داده شده است. یافته های جدید به شرح زیر است. اول، شاخص فاصله از مدل جاذبه به عنوان ابعاد فراکتال با استفاده از رابطه اندازه گیری هندسی نشان داده شده است. دوم، شباهت ها و تفاوت های بین مدل های گرانش و مدل های تعامل فضایی با استفاده از روابط آلومتریک نشان داده شده است. سوم، یک مدل گرانش چهار پارامتر دارای بیان متقارن است و ما برای مدل سازی جریان های فضایی نیاز به مدل های دوگانه گرانش داریم. داده های مشاهداتی از شهرستانها و مناطق چین (29 عنصر از 841 نقطه داده) در سال 2010 برای بررسی استنباط های نظری استفاده شده است. نتیجه گیری می تواند به دست آید که مدل گرانش جغرافیایی بر اساس شکست قدرت قانون مناسب تر است برای تحلیل سیستم های منطقه ای و شهری بزرگ، پیچیده و بدون مقیاس. این مطالعه پشتیبانی بیشتری را به پیشنهاد می دهد که منطق اساسی ساختار فراکتال حداکثر شدن آنتروپی است. علاوه بر این، آن را نشان می دهد که بسیاری از معضلات بعدی مدل سازی فضایی را می توان با استفاده از مفاهیم هندسه فراکتال حل کرد.