On brain fluctuations and the challenges ahead

مغز را می توان به عنوان یک دستگاه ترمودینامیکی که از تعادل به کار می رود در نظر گرفته شده است، که توسط یک جریان ثابت (تحت شرایط عادی) عبور می کند که از طریق نوسانات حرارتی تخلیه می شود. قیاس با حالت مایع نشان می دهد که همبستگی های طولانی مدت فضای زمان باید در چنین دستگاهی برای حفظ آن در شرایط کاری حضور داشته باشد، بنابراین مغز به طور موثری ریزهای ریاضی دینامیکی و آماری را که ویژگی های بدون مقادیر مشخص است، بررسی می کند. ما استدلال می کنیم که چنین ویژگی مشخصی ممکن است از روش ترمودینامیکی خارج از تعادل و همچنین از مدل های میکروسکوپی (شبکه های عصبی) با ترکیبی مناسب از مواد پدیده شناختی ظاهر شود.