Modelling a molecular calendar: The seasonal photoperiodic response in mammals

سازمانها از مکانیزم های زمانبندی بیولوژیکی برای همگام سازی انتقال دوره های زندگی به چرخه های زیست محیطی سالانه استفاده می کنند. برای گونه هایی که در خارج از منطقه استوایی زندگی می کنند، تغییر طول روز یک نشانه خارجی برای ساعتهای بیولوژیکی فصلی است. این مقاله بر مبنای تحولات اخیر در فهم مبانی نورولوژیکی اندازه گیری طول روز (نور فیزیک) در پستانداران، با استفاده از رویکرد مدل سازی به مکانیزم خواندن مولکول، بر مبنای تحولات اخیر انجام می شود. ما دریافتیم که در حالی که یک سیستم مبتنی بر ساعت روزانه می تواند تغییرات وابسته به طول روز را در دامنه خروجی فصلی (در این مورد تولید تریروتروفین هورمون) رانندگی کند، ورودی یک مکانی تقویت کننده مبتنی بر بازخورد مثبت موجب می شود گذرهای فتوپریودیک که بیشتر مطابقت دارند مشاهدات تجربی. تحولات بین مدل ما و آنچه که برای تولید مرز در زیست شناسی توسعه ارائه شده است، به طور خلاصه مورد بحث قرار گرفته است.