کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8368296 1542797 2017 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Bacterial infections and hepatic encephalopathy in liver cirrhosis-prophylaxis and treatment
ترجمه فارسی عنوان
عفونت های باکتریایی و آنسفالوپاتی کبدی در سیروز کبدی - پیشگیری و درمان
کلمات کلیدی
سیروز کبدی، عفونت های باکتریایی، آنتی بیوتیک ها، پیشگیری رفتار،
ترجمه چکیده
عفونت ها در میان بیماران مبتلا به سیروز کبدی رایج هستند. آنها اغلب در گروه بیمار مبتلا به سیروز بیشتر از افراد معمولی رخ می دهد و باعث مرگ و میر بیشتر می شود. یکی از دلایل این پدیده، انتقال باکتری از لومن روده است که به علت رشد بیش از حد باکتری های روده، افزایش نفوذ پذیری و کاهش حرکت پذیری رخ می دهد. شایعترین عفونت در بیماران مبتلا به سیروز، پریتونیت باکتریای خودبخودی و عفونتهای دستگاه ادراری است و به دنبال آن پنومونی، عفونتهای پوستی و بافت نرم است. بیش از حد رشد باکتری های روده ای نیز مسئول هیپرامونمی است که منجر به انسفالوپاتی کبدی می شود. تمام این عوارض این گروه از بیماران را در معرض خطر مرگ و میر قرار می دهد. نقش آنتی بیوتیک در سیروز کبدی برای درمان و در برخی موارد برای جلوگیری از عوارض عفونی است. بر اساس اطلاعات فعلی ما، پیشگیری از آنتی بیوتیک باید به بیماران مبتلا به خونریزی گوارشی، کمبود پروتئین مایع آسسیتی همراه با کبد یا نارسایی کلیه و پریتونیت باکتریایی خود به عنوان یک پیشگیری ثانویه، و نیز پس از آنزفالوپاتی کبدی (همچنین به عنوان یک ثانویه پیشگیری) در برخی موارد، پیشگیری از آنتی بیوتیک نیز می تواند مورد توجه قرار گیرد. آگاهی فعلی از درمان عفونت ها، امکان انتخاب یک آنتی بیوتیک ترجیح داده شده برای درمان تجربی را بسته به محل عفونت و اینکه آیا منبع بیماری شهروندی یا جامعه است، انتخاب می کند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری بیوشیمی، ژنتیک و زیست شناسی مولکولی بیوشیمی، ژنتیک و زیست شناسی مولکولی (عمومی)
پیش نمایش مقاله
عفونت های باکتریایی و آنسفالوپاتی کبدی در سیروز کبدی - پیشگیری و درمان
چکیده انگلیسی
Infections are common among patients with liver cirrhosis. They occur more often in cirrhotic patient groups than in the general population and result in higher mortality. One reason for this phenomenon is bacterial translocation from the intestinal lumen that occurs as a consequence of intestinal bacterial overgrowth, increased permeability and decreased motility. The most common infections in cirrhotic patients are spontaneous bacterial peritonitis and urinary tract infections, followed by pneumonia, skin and soft tissue infections. Intestinal bacterial overgrowth is also responsible for hyperammonemia, which leads to hepatic encephalopathy. All of these complications make this group of patients at high risk for mortality. The role of antibiotics in liver cirrhosis is to treat and in some cases to prevent the development of infectious complications. Based on our current knowledge, antibiotic prophylaxis should be administered to patients with gastrointestinal hemorrhage, low ascitic fluid protein concentration combined with liver or renal failure, and spontaneous bacterial peritonitis as a secondary prophylaxis, as well as after hepatic encephalopathy episodes (also as a secondary prophylaxis). In some cases, the use of non-antibiotic prophylaxis can also be considered. Current knowledge of the treatment of infections allows the choice of a preferred antibiotic for empiric therapy depending on the infection location and whether the source of the disease is nosocomial or community-acquired.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Advances in Medical Sciences - Volume 62, Issue 2, September 2017, Pages 345-356
نویسندگان
, ,