کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8496914 1553127 2018 29 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Spatial integration during performance in pigeons
ترجمه فارسی عنوان
یکپارچگی فضایی در هنگام عملکرد در کبوتر
کلمات کلیدی
کبوتر یادگیری فضایی، یکپارچاری فضایی، تمایز یادگیری و عملکرد،
ترجمه چکیده
ما نشان داده ایم که کبوتر ها می توانند نقشه های فضایی به طور جداگانه را به یک نقشه شناختی ادغام کنند. ادغام نیاز به عنصر مشترک بین نقشه ها دارد. در دو آزمایش با استفاده از یک کار جستوجوی فضایی در کبوترها، زمانی که هیچ عنصر مشترک در طی تمرین وجود نداشت، قوانین ترکیبی فضایی را آزمایش می کنیم. در تمام این سه آزمایش، کبوتر ها ابتدا نقشه های هدف خاص فرد را یاد گرفتند. در آزمایش های بعدی شامل ترکیبی از نشانه ها، ما شواهدی را دریافت کردیم که نشانه ها در هدایت انتخاب فضایی در آزمون (آزمایش 1) همکاری می کنند. در آزمایش 2 کبوتر در دو نشانه با فاصله های مختلف تا هدف آموزش دیده شد. در آزمایشات بر روی ترکیب هر دو نشانه، کبوتران کنترل شدید فضایی را به وسیلۀ نقطه عطفی بیشتر و عملکرد ماندگار نشان دادند. از بین رفتن نقطه عطفی پروگزیمال، کنترل فضایی را به نقطه عطفی ناپایدار منتقل می کند. این نشان می دهد که اثر غلبه بر عملکرد در طبیعت متداول بوده و نه به دلیل تعصبات ادراکی یا فضایی. این تأکید بر کنترل فضایی در طول عملکرد نشان دهنده تأکید بر فرآیندهای عملکرد است که تمرکز اصلی در آزمایشگاه رالف میلر بود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک علوم دامی و جانورشناسی
پیش نمایش مقاله
یکپارچگی فضایی در هنگام عملکرد در کبوتر
چکیده انگلیسی
We've shown that pigeons can integrate separately acquired spatial maps into a cognitive map. Integration requires an element shared between maps. In two experiments using a spatial-search task in pigeons, we test spatial combination rules when no shared element was present during training. In all three experiments, pigeons first learned individual landmark-target maps. In subsequent tests involving combinations of landmarks, we found evidence that landmarks collaborate in guiding spatial choice at test (Experiment 1). In Experiment 2, pigeons were trained on two landmarks with different proximities to the target. On tests on a compound of both landmarks, pigeons showed stronger spatial control by the more proximal landmark, a performance overshadowing effect. Extinction of the proximal landmark shifted spatial control to the non-extinguished distal landmark. This reveals that the performance overshadowing effect was associative in nature, and not due to perceptual or spatial biases. This emphasis on spatial control during performance reflects the emphasis on performance processes that were a major focus in Ralph Miller's lab.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Behavioural Processes - Volume 154, September 2018, Pages 73-80
نویسندگان
, , ,