Diazepam suppresses the stress-induced dopaminergic release in the amygdala of methamphetamine-sensitized rat

گرچه طبقه بندی بنزودیازپین دارو در درمان علائم اضطراب اثبات شده است، مطالعات اخیر هیچ گونه تجربی تجربی را برای استفاده از آنها در درمان اختلالات روانپزشکی ارائه نمی دهد. با این حال، مطالعات حیوانی با استفاده از یک پارادایم تهدید تربیت نشان می دهد که بنزودیازپین ها باعث تضعیف حافظه ترس، وابسته به زمان درمان و شرایط موضوع می شود. با این حال، ما هیچ اطلاعاتی در مورد اثر شرایط موضوعی نداریم. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بنزودیازپین ها بر حساسیت به پردازش حافظه ترس است. ما اثرات دیازپام، بنزودیازپین، بر سطح دوپامین بین سلول در آمیگدال چپ متشکل از موش های صحرایی با حساسیت متامفتامین و موش های صحرایی ترس را مورد بررسی قرار دادیم، با استفاده از میکرو دیالیز و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا. در این مدل، سطح دوپامین در آمیگدال در پاسخ به محرک محرمانه ترس افزایش می یابد؛ این پدیده به عنوان نشانگر زیست شناختی برای حساسیت به پردازش حافظه ترس ارائه شده است. دیازپام این افزایش بیش از حد را مهار می کند. میزان اثر مهاری در شرایط حساسیتی بیشتر بود. دیازپام به تنهایی سطوح دوپامین آمیگدالار را تحت شرایط فیزیولوژیکی افزایش داد اما تحت شرایط حساسیتی قرار نگرفت. دیازپام مدت زمان انجماد را در هر گروه کوتاه نکرده است. این نتایج نشان می دهد که دیازپام آمیگدالا دوپامین را با وابستگی حالت متناوب می کند و تنظیم دقیق دوپامین آمیگدالار بخشی از اثر درمان بنزودیازپین ها در پردازش حافظه ترس است. برای شناسایی بیماران مناسب برای درمان با بنزودیازپین ها، تحقیقات بیشتری لازم است. این اولین گزارش در مورد اثرات فارماکودینامیکی بنزودیازپین در سطح پایه آمیگدالار دوپامین و پردازش حافظه ترس است.