The ghost in the machine - Is musculoskeletal medicine lacking soul?

در حال حاضر، در حال حاضر، افزایش حجم تحقیقات در مورد اینکه آیا بیومکانیک ارتباطی به کلیه داروهای اسکلتی عضلانی دارد؛ و زمینه شکوفایی علم درد شناسایی که ادراک و زمینه برای درد، اغلب مهمتر از بافتهایی است که باعث درد در اولین مورد می شود. از دنیای آکادمیک به رسانه های اجتماعی، هیجان زیادی در حمایت از این مسیر جدید ایجاد شده است. با این حال، بسیاری از کارهای بزرگ ناشی از عرصه علم درد بر روی خود درد و اعتقادات آگاهانه بیماران در اطراف درد خود تمرکز می کنند. تغییر مسیر تمرکز به عملکرد فراتر از درد و آگاهی از اینکه برنامه نویسی رفتاری ناخوشایند برای اکثر عادت ها و ادراکات زندگی سبب می شود، ممکن است نتایج موثرتری را تسهیل کند. دیگر فرایندهای ناخودآگاه که به درد دردهای مداوم کمک می کنند، هنوز در عمل عضلانی اسکلتی غیر قابل تشخیص هستند، کسانی که حساسیت مرکزی دارند. فراوانی شرایط سیستمیک و عینکی که به حساسیت مرکزی کمک می کند، هنوز در آزمایش غربالگری یا مدیریت بالینی به سختی مورد توجه است. هر چه بیشتر در مورد پیچیدگی این و دیگر عوامل درگیر کننده در درد درک شود، بیشتر نارسایی های روش شناسی غالب پژوهش و روش های بالینی در معرض آن قرار می گیرد. سوال مطرح شده این است که آیا فرآیندهای ناخودآگاه میدان کلیدی بعدی اکتشاف و ارزیابی هستند؟ در پزشکی عضلانی اسکلتی و در صورت لزوم، چگونه می توانیم به طور موثر آنها را درمان کنیم؟