کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8603049 1565511 2018 15 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Minimally Invasive Treatment of Ankle Fractures in Patients at High Risk of Soft Tissue Wound Healing Complications
ترجمه فارسی عنوان
درمان حداقل تهاجمی شکستگی های مچ دست در بیماران با عوارض بهبودی زخم بافت نرم
کلمات کلیدی
4، کاهش آناتومیک، عوارض، انهدام فیبول، لانگ هانسن، شکستگی مالوئولار، استئوسنتز،
ترجمه چکیده
طبیعت پیچیدهی شکستگی مچ پا هنگامی که در بیماران با عوارض بهبود زخم بافت نرم دیده می شود، افزایش می یابد. دسته های عمده شامل آسیب بافت نرم، دیابت، مصرف دخانیات، بیماری عروق محیطی، سوء تغذیه، الکل و استفاده از کورتیکواستروئید هستند. با توجه به پتانسیل انقباض زخم و عفونت با کاهش باز و ثابت داخلی شکستگی های مچ پا در این بیماران، روش های حداقل تهاجمی شرح داده شده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی امکان و ارزیابی نتایج و عوارض تکنیک های حداقل تهاجمی برای انواع مختلف شکستگی های مالوئولر در بیماران پر خطر بود. ما گزارشات بالینی 47 بیمار پر خطر که از ژانویه 2007 تا دسامبر 2012 با شکستگی های مالوئولار ارائه شده اند و تحت کاهش و تثبیت حداقل تهاجم قرار گرفته اند. یک بیمار (0.5٪) یک عفونت سطحی ایجاد کرد؛ با این حال، هیچ یک از بیماران دچار انسداد زخم یا عفونت عمقی نشدند. پنج بیمار (6/10٪) به علت عدم موفقیت در بازتوانی به کاهش آناتومیک نیاز دارند. با استفاده از مقیاس مچ پا و اندام آمریکایی ارتوپدی آمریکایی، 15 نفر از بیماران (36٪) تحت درمان با تکنیک های مهاجم کمترین نتیجه را تجربه کردند. در مقابل، 23 بیمار (55٪) خوب بودند، 3 (7٪) منصفانه و 1 (2.5٪) یک نتیجه ضعیف بودند. نتایج مطالعات ما نشان داده است که تثبیت حداقل تهاجمی به عنوان یک روش رضایت بخش برای مدیریت شکستگی های مالوئولر در بیماران پر خطر است و می تواند در اجتناب از عوارض ناشی از کاهش بازدارندگی معمول و تثبیت داخلی مفید باشد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی ارتوپدی، پزشکی ورزشی و توانبخشی
پیش نمایش مقاله
درمان حداقل تهاجمی شکستگی های مچ دست در بیماران با عوارض بهبودی زخم بافت نرم
چکیده انگلیسی
The complex nature of ankle fractures is magnified when seen in patients at high risk of soft tissue wound healing complications. The major categories include associated soft tissue injury, diabetes, tobacco use, peripheral vascular disease, malnutrition, alcoholism, and corticosteroid use. Because of the potential for wound dehiscence and infection with open reduction and internal fixation of ankle fractures in these patients, minimally invasive procedures have been described. The aims of the present study were to assess the possibility for, and evaluate the results and complications of, minimally invasive techniques for different types of malleolar fractures in high-risk patients. We report the clinical results of 47 high-risk patients who presented with malleolar fractures from January 2007 to December 2012 and underwent minimally invasive reduction and fixation. One patient (0.5%) developed a superficial infection; however, none of the patients displayed wound dehiscence or deep infection. Five patients (10.6%) required open reduction because of intraoperative failure to achieve anatomic reduction. Using the American Orthopaedic Foot and Ankle Society ankle-hindfoot scale, 15 of the patients (36%) treated with minimally invasive techniques experienced an excellent outcome. In contrast, 23 patients (55%) had a good, 3 (7%) a fair, and 1 (2.5%) a poor outcome. The results of our study have shown that minimally invasive fixation appears to be a satisfactory method for the management of malleolar fractures in high-risk patients and could be helpful in the avoidance of the complications associated with conventional open reduction and internal fixation.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: The Journal of Foot and Ankle Surgery - Volume 57, Issue 3, May–June 2018, Pages 557-571
نویسندگان
, , , , , ,