کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8603152 1565512 2018 5 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Takedown of Ankle Arthrodesis With Insufficient Fibula: Surgical Technique and Intermediate-Term Follow-Up
ترجمه فارسی عنوان
برداشتن آرترودز مچ پا با فیبال ناکافی: تکنیک جراحی و پیگیری میان مدت
کلمات کلیدی
4، مفاصل مچ پا، کمبود فیبول، از بین بردن، جایگزینی کل مچ پا،
ترجمه چکیده
تبدیل آرتروسید مچ پا به آرتروپلاستی مچ پا به تازگی محبوبیت زیادی به دست آورده است. با این حال، چالش های فنی در هنگام درمان بیماران بدون یک فیبال مناسب کافی وجود دارد. ما یک تکنیک برای بازسازی یک فیبال مناسب با استفاده از یک پیوند استخوان شکمی یا پیوند استخوان مالونی را توصیف می کنیم. نتایج حاصل از 10 بیمار با میانگین دوره پیگیری 56 (24 تا 123) ماه در نظر گرفته شده است. از 10 بیمار، 3 بیمار تحت عمل جراحی استخوانی تیروئیدتری فیبولی قرار گرفتند، 4 بیمار تحت درمان با فیبول باقیمانده قرار گرفتند و در 3 بیمار، فیبول در محل مورد استفاده قرار گرفتند. میانگین فاصله از همجوشی تا تخلیه 15.1 (محدوده 5 تا 35 سال) بود و میانگین سن حادثه رانندگی 52.8 (33 تا 75 سال) بود. میانگین بهبود در مقیاس مقیاس مچ پا و مچ پا ارتوپدی آمریکایی و مقیاس مقیاس مچ پا و مقیاس بوئهل-پاپاس به ترتیب 35.8 (محدوده 30 تا 46) و 34 (دامنه 25 تا 42) بود. سه بیمار تحت عمل جراحی بعدی قرار گرفتند که مربوط به ایمپلنت مچ پا بود. فقط 1 نفر از بیماران دچار تغییر شکل پذیری در فضای جلویی باقی مانده بودند. هیچ یک از بیماران هیچ تخریب جزئی را نشان ندادند؛ با این حال، 2 بیمار از رشد عضلانی کمر به صورت بدون علامت برخوردار بودند. بهبود نمرات بالینی در این گروه از بیماران نشان می دهد که از بین بردن آرتروزز مچ پا با فیبولا کم کافی یک گزینه مناسب برای بهبود عملکرد است. تکنیک های مختلف برای بازگرداندن حمایت جانبی می توان حتی با فقدان کامل فیبال دیستال استفاده شود.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی ارتوپدی، پزشکی ورزشی و توانبخشی
پیش نمایش مقاله
برداشتن آرترودز مچ پا با فیبال ناکافی: تکنیک جراحی و پیگیری میان مدت
چکیده انگلیسی
Conversion of ankle arthrodesis to total ankle arthroplasty has recently gained popularity. However, technical challenges are present when treating patients without a sufficient fibular buttress. We describe a technique for restoration of an adequate fibular buttress using an iliac crest bone graft or malleolar relocation. The results of 10 patients with an average follow-up period of 56 (range 24 to 123) months are presented. Of the 10 patients, 3 underwent tricortical iliac bone augmentation of the fibula, 4 underwent repositioning of the remnant fibula, and in 3, the in situ fibula was used. The average interval from fusion to takedown was 15.1 (range 5 to 35) years, and the average age at takedown was 52.8 (range 33 to 75) years. The average improvement in the American Orthopaedic Foot and Ankle Society Ankle-Hindfoot scale and Buechel-Pappas scale scores was 35.8 (range 30 to 46) and 34 (range 25 to 42), respectively. Three patients underwent a total of 7 subsequent operations related to the ankle implant. Only 1 of the patients had any residual frontal plane deformity. None of the patients exhibited any component subsidence; however, 2 patients experienced asymptomatic lateral talar component overgrowth. The improvement in the clinical scores in this group of patients suggests that takedown of an ankle arthrodesis with an insufficient fibula is a viable option to improve function. Various techniques to restore the lateral buttress can be used even with complete absence of the distal fibula.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: The Journal of Foot and Ankle Surgery - Volume 57, Issue 2, March–April 2018, Pages 216-220
نویسندگان
, , , , ,