Bisphosphonate conjugation for bone specific drug targeting

استخوان ها عملکردهای ضروری را انجام می دهند و سایت های بیوشیمی منحصر به فرد و سلول های اختصاصی هستند، اما همچنین می توانند مکان های بیماری باشند. درمان اختلالات استخوانی و نئوپلاسی در گذشته دشواری ایجاد کرده است و تحویل دارو به استخوان، اهداف مهم برای دستیابی به درمان های موثر است. استراتژی های مبارزه با مواد مخدر، با استفاده از غلظت بالای مواد معدنی منحصر به ماتریکس هیدروکسی آپاتیت استخوانی، و همچنین انواع سلول های خاص بافت، موضع گیری مواد مخدر را به استخوان بهبود داده اند. کلاس مولکول بیسفسفونات به طور خاص به هیدروکسی آپاتیت متصل می شود و جذب استخوانی استئوکلاست را مهار می کند، درمان مستقیم برای اختلالات استخوانی دژنراتیو را فراهم می کند و به عنوان شواهد جدید نشان می دهد که سرطان. این مولکولهای اتصال دهنده استخوانی همچنین امکان ارائه داروهای دیگر به ویژه برای استخوان بوسیفسفونات را فراهم می کنند. درمان های هدفمند با استخوان های بیسفسفونات در درمان پوکی استخوان، نئوپلاسم های اولیه و متاستاتیک استخوان، و سایر اختلالات استخوانی و همچنین تصفیه تصویر استخوانی موفق بوده اند. در این بررسی، ما تمرکز بر استفاده از کنسگواتهای بیسفسفونات با عوامل کم کاری تیروئید و بررسی عوامل مؤثر بر تصویربرداری مبتنی بر بیسفسفونات، نانوذرات و داروهای دیگر است. ما همچنین در مورد پتانسیل طراحی لینکر و وضعیت کنونی پیشرفت تحقیق مونوژن بیسفسفونات بحث می کنیم. تحقیقات در حال انجام همچنان به گسترش امکانات درمانی برای درمان استخوانی و گسترش رسیدن به عمل بالینی ادامه می دهند.