دانلود مقالات ISI درباره بیس فسفونات + ترجمه فارسی

بیس فسفونات (Bisphosphonates) نام دسته‌ای از داروها است که به آنها دی فسفونات هم میگویند. بیس فسفونات‌ها مانع از دست دادن توده استخوانی بدن می‌شود و بیشتر در استئوپروز یا پوکی استخوان بکار برده می‌شود. اثر بیس فسفونات‌ها بصورت مهار کردن فعالیت دسته‌ای از سلول‌ها به نام استئوکلاست است که در درون استخوان‌ها قرار دارشته و وظیفه آنها جذب مواد معدنی استخوان است. آلندرونیت و Etidronic acid نوعی بیس فسفونات هستند. مصرف بیس فسفونات‌ها می‌تواند احتمال شکستگی مرضی در مبتلایان به پوکی استخوان را کاهش دهد. بیس فسفونات ها داروهایی هستند که سرعت آسیب استخوانی را کم کرده یا از آن جلوگیری می کنند. آن ها همچنین میزان کلسیم در خون را نیز کاهش می دهند. اگرچه بیس فسفونات ها در اختلالات متابولیسم استخوان، استفاده گسترده ای پیدا کرده اند، اما بررسی های جدی و توضیح دهنده نقش و مراحل ضد التهابی و خواص اصلاح ایمنی آنها در بدن، بسیار محدود است. از نظر ساختاری و مکانیسمی، بیس فسفونات ها به دو دسته آمینوبیس فسفونات و نان آمینوبیس فسفونات ها تقسیم میشوند. اثرات بیس فسفونات ها بر تنوع سیتوکین در شرایط آزمایشگاهی، پیچیده است و بسته به نوع مولکولی بیس فسفونات آزمایش شده، غلظت بکارگرفته شده، نوع سلول آزمایش شده و نحوه ارزیابی سلولهای کشت داده شده متفاوت است. این در حالیست که آمینوبیس فسفونات ها در بدن، سیتوکین های پیش التهابی را در مدت کوتاه تحریک می کنند و مصرف مزمن آنها ممکن است تولید این سیتوکین ها را متوقف نماید. برخی از انواع سرطان می توانند درد و ضعف در استخوان ها ایجاد کنند. این نوع از سرطان ها اغلب در قسمت دیگری از بدن شروع شده و به استخوان (سرطان استخوان ثانویه) سرایت می کنند. میلوم، سرطان پستان، سرطان پروستات و سرطان ریه از جمله مهمترین سرطان های هستند که بر روی استخوان تاثیر می گذارند. بعضی از روش های درمان سرطان مانند شیمی درمانی و هورمون درمانی، نیز می توانند به روند ضعیف شدن استخوان ها کمک کنند. در این شرایط بیس فسفونات ها می توانند به سخت شدن استخوان ها یا تقویت آن ها کمک کنند. در این حالت بیس فسفونات ها ممکن است به شما در رسیدن به اهداف زیر کمک کنند: • پیشگیری یا کنترل نازک شدن استخوان (استئوپروز) • کاهش خطر ابتلا به شکستگی استخوان • کاهش سطح کلسیم در خون • کاهش درد درمان به کمک این داروها می توانند از شیوع سرطان به استخوان در برخی از افراد جلوگیری کند. برخی از مطالعات نیز نشان داده اند که این داروها می توانند موجب افزایش طول عمر در افراد مبتلا به میلوم، سرطان پستان و سرطان پروستات ثانویه شوند. چندین نوع مختلف از بیس فسفوناتها به شرح زیر وجود دارد: • پامیدرونات دی سدیم • ایباندرونیک اسید و یا ایباندرونات • کلودرونات سدیم • زولدرونیک اسید بیس فسفونات ها حجم استخوان ها را افزایش می دهند. داروهای بیس فسفونات با مهار کردن سلول های استئوکلاست، فعالیت آن ها را آهسته کرده و روند تجزیه استخوان را کاهش می دهند. همان طور که در بالا اشاره کردیم این داروها در انواع مختلفی در بازار وجود دارد که هر کدام نیز از نظر کارکرد کمی با یکدیگر متفاوت هستند. به طوری که پزشکان هنوز هم در حال یادگیری بیشتر در مورد روش دقیق کارکرد بیس فسفوناتها هستند. اما به طور کلی وظایف این داروها عبارتند از: • تداخل در شکل گیری استئوکلاست • درست کردن روند تخریبی استئوکلاست یا مرگ زودرس آن ها • تغییر سیگنالینگ بین استئوکلاست ها و استئوبلاست ها • ایجاد یک مانع بین استخوان و استئوکلاست محققان دریافته اند که بیس فسفوناتها می توانند سرعت پیشرفت سرطان میلوم و سرطان ثانویه استخوان را در برخی از افراد کاهش داده و یا از ایجاد این نوع از سرطان ها جلوگیری کنند. محققان بر اثر آزمایشات مختلف حدس می زنند که سلول های سرطانی به محیطی که استخوان ها در آن تجزیه شده اند، جلب می شوند. محققان امیدوارند که با توقف این روند بتوانند از رشد سرطان جلوگیری کرده و به کاهش آسیب استخوانی کمک کنند.