دانلود مقالات ISI درباره آزمایش تصادفی کنترل ‌شده + ترجمه فارسی

آزمایش تصادفی کنترل ‌شده (Randomized controlled trial) (به اختصار RCT) نوعی آزمایش علمی است که در کارآزمایی‌های بالینی بهترین نوع آزمایش به شمار می‌رود. کارآزمایی بالینی یکی از انواع مطالعات پزشکی است که بر روی جمعیت‌های انسانی انجام می‌شود. کاربرد مهم کارآزمایی‌های بالینی در مطالعه اثرات داروها و شیوه‌های درمانی جدید است. هنگامی کارآزمایی بالینی برای یک فراورده دارویی بر روی انسان‌ها انجام می‌شود که اطلاعات قانع‌کننده‌ای از کیفیت این فراورده و ایمنی غیربالینی آن جمع‌آوری شده باشد، و تاییدیه مقامات بهداشتی یا کمیته اخلاق پژوهشی در کشوری که این پژوهش در آن انجام می‌شود، کسب شده باشد. آزمایش کنترل‌ شده تصادفی یک روش علمی است که با استفاده از آن می‌توانید اثر یک عامل یا مداخله (Intervention) را بر روی جامعه موردمطالعه بسنجید. در این روش نمونه‌ها به شکل تصادفی از جامعه آماری انتخاب و به شکل تصادفی به گروه کنترل و آزمایش تخصیص داده می‌شوند. تنها تفاوت بین گروه کنترل و آزمایش در دریافت آن عامل یا مداخله است. به‌این‌ترتیب اثر آن عامل یا مداخله بر روی متغیرهای خروجی سنجیده می‌شود. در آزمایش تصادفی کنترل‌شده، مشارکت کنندگان در آزمایش به صورت تصادفی به حداقل دو گروه تقسیم می‌شوند: گروه اول که تحت درمان مورد آزمایش قرار می‌گیرند و گروه دوم، گروه کنترل، که برای مقایسه به کار می‌روند. هر یک از مشارکت‌کنندگان باید وظیفهٔ خود را تا حد معینی کامل کنند. پس از اتمام آزمایش، برخی از نتایج در دو گروه تحت آزمایش و گروه کنترل با هم مقایسه می‌شوند تا روابط علت و معلولی بین درمان و پاسخ به درمان ارزیابی شوند. علت این‌که به این آزمایش‌ها کنترل ‌شده گفته می‌شود به دو مورد برمی‌گردد. یکی اینکه با محدودیت‌هایی که در انجام آزمایش اعمال می‌شود، نمی‌گذاریم هم‌زمان با متغیر مستقل، متغیر دیگری بر روی نمونه‌ها اثر بگذارد. درواقع با ایزوله کردن سایر متغیرها ما قادر هستیم اثر خالص متغیر مستقل را اندازه‌گیری کنیم. برای مثال اگر هم‌زمان بااینکه گیاهان در هر گروه ماده مغذی متفاوتی دریافت می‌کنند، میزان نور خورشید متفاوتی هم دریافت کنند دیگر نمی‌توان مشخص کرد رشد گیاهان تحت تأثیر کدام عامل بوده است. عبارت های «RCT» و آزمایه تصادفیدن گهگاهی به طور مترادف استفاده می شوند؛ اما در روش نام «RCT» تنهای برای آزمایه هایی است که شامل گروه های کنترل هستند که در آن گروه هایی که تیمار آزمایشی را دریافت کردند با گروه های کنترل که هیچ تیماری را دریافت نمی کنند یا یک تیمار آزمون شده ی قبلی مقایسه می شوند. عبارت «آزمایه های تصادفیدن» اشاره ی کنترلها را حذف می کند و می تواند مطالعاتی را تشریح نماید که گروه های تیماری چندگانه را با یکدیگر (در غیاب یک گروه کنترل)مقایسه می کند.