دانلود مقالات ISI درباره مقاومت چند دارویی + ترجمه فارسی

مقاومت دارویی(Multidrug resistance) عبارتست عبارت است از توانائی باکتری ها و دیگرمیکروارگانیسم ها در ایجاد مقاومت درمقابل تاثیرات آنتی بیوتیکها و مواد ضدمیکربی. مقاومت دارویی در مورد انواع گوناگون بیمارگرها (پاتوژن‌ها) شامل باکتری‌ها، انگل‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سلول‌های سرطانی اتفاق می‌افتد. هنگامی که پاتوژن به بیش از یک ترکیب مقاوم گردد، این پدیده «مقاومت چند دارویی» نام می‌گیرد. مقاومت آنتی بیوتیکی موقعی بوجود می آید که باکتریها بطرقی تغییر کنند که باعث کاهش و یا حذف اثربخشی داروها، مواد شیمیائی و سایر عوامل مورد نظر که برای درمان ویا پیشگیری از عفونتها است،شوند در نتیجه باکتریها زنده می مانند و تکثیر و تزاید پیدا می کنند و مشکلات بیشتری را بوجود می آورند. این نحوه استفاده از آنتی بیوتیک ها با عث ایجاد سویه های مقاوم باکتریایی شده و مشکلات زیادی به همراه می آورد. برای مثال موجب بروز بیماریهایی می شود که درمان آنها بسیار مشکل و در بعضی موارد غیر ممکن است و در نهایت موجب گسترش بیماری و شیوع یک همه گیری بدون درمان در جامعه می گردد. برای مثال در صنایع پرورش میگو در اکوادور، مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها موجب مقاومت آنتی بیوتیکی بر علیه ویبریوکلرا در انسان گردیده است. البته در این موارد، ضعف بهداشت عمومی در همه گیری بیماری نقش مهمی را داشته است. ● انواع و مکانیسم مقاومت دارویی: یافته های جدید در زمینه بیولوژی مولکولی و جمعیت، بیانگر این واقعیت است که مقاومت درمقابل داروهای ضد باکتریایی، پدیده ای غیر قابل اجتناب است که در نتیجه طبیعت خاص و یا سازگاری سلول باکتریایی نسبت به آنتی بیوتیکها و ایجاد تغییرات ژنتیکی ایجاد می گردد. مقاومت به دو صورت طبیعی و اکتسابی ایجاد می گردد. مقاومت طبیعی عموما یکی از ویژگی های اساسی گونه های باکتری ها بوده و تمامی افراد یک گونه را شامل می شود و بستگی به مواجهه قبلی با آنتی بیوتیک ندارد. این نوع مقاومت ناشی از وضعیت فیزیولوژیک بیوشیمیایی یا مورفولوژیک ذاتی و خص باکتری است که مانع از اثرات آنتی بیوتیک می شود. تشخیص این نوع مقاومت آسان است بطوری که در مواجهه کم ارگانیسم، با آنتی بیوتیک نیز مشخص می گردد. از این نوع مقاوت طبیعی باکتری پزودوموناس آئروژینوزا به تترا ساکلین اشاره کرد. مقاوت اکتسابی مقاومتی است که باکتری قبلا نسبت به دارو حساس بوده و در اثر مواجهه قبلی مقاوم شده است. این مواجهه باعث ایجا فشار انتخابی می شود که موجب رشد بیش از حد و سریع سلولهای مقاوم و ظهور یک سری سلول های مقاوم میگردد. 1- مقاومت کروموزمی ناشی از موتاسیون خود بخودی: موتاسیون در جت مقاومت در برابر آنتی بیوتیک به طور خود بخودی و با نسبت ۱۰تا ۱۰ اتفاق می افتد که این پدیده به باکتری آنتی بیوتیک بستگی دارد. چنین تصور می شود که موتاسیون کروموزومی، مسوول مقاومت در برابر ترکیبات کینولون می باشد. به طوری که مقاومت به کینولون ها فدیمی مانند اسید نالیدیکسیک و اسید اگزو لینیک در عوامل بیماری زایی مثل آئر و موناس سالمونسیدا ویبریو آنگوئیلا روم ویرسینیاراکری مشاهده شده است. کینولون های جدید مثل سارافلوکساسین و آنروفلوکساسین در مقابل مقاومت چند تایی سویه های آئروموناس و آئرمونانس سالمونسیدا موثر هستند. با این حال اساس دقیق مولکولی سیر موتاسیون که موجب مقاومت باکتریایی می شوند، ناشناخته است. یکی از راههای جلوگیری از موتاسیون و ایجاد مقاومت، استفاده ازترکیب دارویی است. 2- مقاومت ناشی از تبادلات ژنتیکی: باکتری از نظر ژنتیکی دارای دو ساختار به نام کروموزوم و پلاسمید است که در ایجاد مقاومت نقش دارند. هر دو ساختار دارای DNA دو رشته ای بوده و هر دو در ارتباط با غشاء داخلی سلول باکتری هستند. برای بقاء باکتری پلاسمید ضروری نبوده ولی این اجزاء دارای عوامل ژنتیکی هستند که در مقاومت آنتی بیوتیکی وحدت باکتری موثر است. پلاسمیدها (فاکتورR) حاوی ۵۰۰ ۲۰ژن هستند که توانایی مقاومت نسبت به تعداد زیادی از داروها را دارا هستند. اهمیت این نوع مقاومت به این دلیل است که بیشتر در بین باکتری های غیر بیماریزا اتفاق می افتد. برای مثال باکترهای آئر موناس موجود در آب و روی ماهی نسبت به اسید اگزو لنیک مصرفی مقاوم می شوند. این باکتری درصورت مصرف آب یا ماهی آلوده، فاکتور مقاومت خود را به یک عامل بیماری زای مهم انسان مثل اشرشیا کلی انتقال می دهد. اشرشیا کلی مقاوم می توانندبا عث ایجاد عفونت غیر قابل درمان در انسان گردد که از نظر بهداشت عمومی خطرناک است.