Histomorhological and clinical evaluation of maxillary alveolar ridge reconstruction after craniofacial trauma by applying combination of allogeneic and autogenous bone graft

انواع روش ها و مواد برای بازسازی و بازسازی جراح های فک بالا معده قبل از قرار دادن ایمپلنت های دندانی در ادبیات شرح داده شده است. پیوند استخوانی به تنهایی توسط بسیاری از محققان ایده آل می شود و هنوز هم روش قابل پیش بینی و مستند است. هدف از این گزارش، تأکید بر اثربخشی استفاده از پیوند استخوانی آلوگنیک برای مدیریت ضایعه فک فوقانی است. در اینجا یک مورد مرد 30 ساله ای با ریف لگن ماگزیلار به شدت آتروفیک به عنوان یک نتیجه از آسیب های ناشی از پیچ و مهره های پیچیده ارائه شده است. روش ارتقاء در دو مرحله با استفاده از پیوند های آلوژنیک و اتوژنیک در مناطق مختلف نقص پوستی انجام شد. چهار ماه پس از پیوند، در طول جراحی قرار دادن ایمپلنت، نمونه های هر دو بخش حذف شد و به ارزیابی بافتی ارائه شد. در بررسی نمونه هایی که با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین درمان می شوند، مورفولوژی پیوند های آلوژنیک استخوانی مشابه با استخوان اتولوگ است. تجربه بالینی ما نشان می دهد که پیوند استخوان آلوگنیک معماری طبیعی بافت استخوانی را ارائه می دهد و بسیار عروقی است و می تواند برای بازسازی آسیب شدید فک بالا استفاده شود.