Validation: a critical step in bringing biomarkers to clinical fruition

غربالگری برای کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان ضروری است. یکی از دلایل اصلی بقای بقا این است که بسیاری از سرطانها به تدریج تشخیص داده می شوند و اغلب پس از متاستاز شدن به سایت های دوردست. بنابراین درمانها برای بیماری دیر رسیدن به چالش کشیده می شوند و برای تقریبا تمام انواع سرطان موفق نیستند. میزان مرگ و میر ناشی از سرطان هایی که ابزارهای غربالگری در دسترس هستند کمتر از سرطان هایی است که ابزار غربالگری قابل قبول وجود ندارد. حتی برای سرطانهایی که ابزارهای غربالگری در حال حاضر وجود دارد، برای بهبود، یا در دقت آزمایشات و یا در افزایش استفاده گسترده از غربالگری با ایجاد تست کمتر تهاجمی وجود دارد. به عنوان مثال، علیرغم روشهای غربالگری در دسترس که می توانند سرطان روده بزرگ یا پیش آگهی های آن را تشخیص دهند، حدود 40٪ از سرطان های کولون تازه تشخیص داده شده اند. این یک چالش برای توسعه تست های غربالگری است که نه تنها بسیار حساس هستند، بلکه بسیار خاص هستند، برای جلوگیری از قرار دادن بیماران از طریق بیوپسی های غیر ضروری و درمان. بیومارکرهای دارای پتانسیل بالایی برای بهبود دقیق تشخیصی تشخیصی روش های غربالگری و جایگزین روش های غربالگری تهاجمی با روش های غیر تهاجمی با استفاده از مایعات بدن مانند پلاسما، سرم، بزاق، ادرار و غیره هستند. بیومارکرها توسط موسسه ملی بهداشت به عنوان یک مشخصه ای است که به صورت عینی اندازه گیری و ارزیابی می شود به عنوان شاخصی از فرآیندهای بیولوژیکی طبیعی، فرآیندهای بیماریزا یا پاسخ های دارویی به مداخلات درمانی. در این تفسیر، ما در مورد اقدامات مهمی که می توانیم برای افزایش شانس آوردن نشانگرهای بیولوژیکی به پیشرفت بالینی، مورد بحث قرار دهیم.