Pharyngolaryngeal paralysis in a patient with pharyngeal tuberculosis

سل خارج رحمی یک بیماری نادر است و نشانه های آن معمولا شامل گلودرد، دیسفاژی و ناراحتی گلو می شود. دیسفاژی در موارد بیماری سل خارج رحمی به علت فلج فارینولارینژال نیست بلکه به علت نارسایی مزاجی است. در اینجا، ما اولین مورد دیسفاژی ناشی از فلج فارنژانیالریژن را که ثانویه به سل خارج رحمی است، توصیف می کنیم. توده نامنظم نازوفارن راست در یک بیمار زن 57 ساله همراه با دیسفاژی و خفگی کشف شد. او دارای ارتفاع کم پروتئین ضعیف نرم، بستن ضخامت مناسب وفارنجس، انقباض عضلات فرومیس ضعیف و یک طناب آوای راست ثابت که به طور کل نشان می دهد فلج فلج فارنژانیالاریژاژ را نشان می دهد. معاینه پاتولوژیک و آزمایش کشت سلول های حنجره ای نشان دادند. او با فلج فارنژلارینژیک ثانویه به سل ریوی فورچون تشخیص داده شد. پس از شروع درمان ضد تومور، فلج حنجره ای حلقوی حل می شود. فلج حنجره فرارونگالال به اختلال عصب گلوسوفارنکس و واگوس در فضای پارافارنگز منجر شد. گزارش های قبلی نشان می دهد که فلج عصب محیطی، از جمله فلج عصب حاد گری ناشی از لنفادنیت توبرکلوز، اغلب پس از درمان ضد سل، بهبود می یابد. سل خارج رحمی به ندرت باعث ایجاد اختلال و خلط در ناحیۀ فلج فارنژلارینگز می شود. نوروپاتی ممکن است پس از درمان ضد باکتری بهبود یابد. تومور پارکینس یک تشخیص بالینی جدید بالینی در فلج فارنژلارینگز است.