Alkaline Diet and Metabolic Acidosis: Practical Approaches to the Nutritional Management of Chronic Kidney Disease

کلیه ها نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل اسید و پایه بدن با دفع اسید های غیر قابل انفجار و بازسازی و دفع جذب بی کربنات در لوله های کلیه دارند. همانطور که فرد عملکرد کلیه خود را از دست می دهد، دفع کلیوی اسید غیرقابل تحمل تولید شده توسط متابولیسم رژیم غذایی کاهش می یابد و منجر به اسیدوز متابولیک پایین می شود. با در نظر داشتن این موضوع، بهتر است درک جنبه های رژیم غذایی مربوط به تعادل اسید-پایه در بیماری متابولیک اسیدوز بیماری مزمن کلیه و تلاش برای ارائه راه های ممکن برای مدیریت تغذیه در این موارد. نوع رژیم غذایی می تواند با ایجاد پیش سازهای اسید یا پایه بدن را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. به طور کلی، غذاها مانند گوشت، تخم مرغ، پنیر و دانه ها تولید اسید را در ارگانیسم افزایش می دهند، در حالیکه میوه ها و سبزیجات قلیایی می کنند. از سوی دیگر، شیر نیز به عنوان خنثی و همچنین چربی ها و قندهای محسوب می شود که اثر کوچکی روی تعادل اسید-بنزین دارند. رژیم مدرن غربی نوعی کمبود میوه ها و سبزیجات دارد و حاوی محصولات حیوانی بیش از حد است. بنابراین، اسیدوز متابولیک ممکن است توسط یک رژیم غذایی معاصر غربی تقویت شود، که باعث می شود بار اسید غیرقابل تحمل بالا باشد. اسید باقی مانده خنثی یا درون بدن ذخیره می شود. استخوان و عضله برای از بین بردن اسید و بی کربنات سرم سقوط می کنند. مطالعات اولیه نشان می دهد که کاهش بار اسید رژیم با کمبود پروتئین و جایگزینی پروتئین های گیاهی، همراه با افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات می تواند پارامترهای متابولیک اسیدوز را بهبود بخشد، حفظ استخوان و عضله و کاهش سرعت فیلتراسیون گلومرولی. مطالعات بیشتر با تمرکز بر اثرات مداخلات غذایی رژیم کنترل شده در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه برای تعیین هدف مطلوب برای درمان تغذیه ضروری است.