Variations in non-prescription drug consumption and expenditure: Determinants and policy implications

این مقاله عوامل تعیین کننده تغییرات منطقه ای در هزینه ها و مصرف داروهای غیر تجویزی را با استفاده از سرویس بهداشتی ایتالیا به عنوان یک مطالعه موردی تحلیل می کند. این سوال تحقیقاتی هرگز در سایر کمکهای ادبیات مطرح نشده است. درآمد سرانه، شیوع سالمندان، حضور جایگاه های توزیع جایگزین برای داروخانه های عمومی (پارا داروخانه ها و گوشه های دارو در سوپر مارکت ها) و شیوع بیماری به عنوان متغیرهای توضیحی احتمالی گنجانده شده است. همچنین در میان مصرف داروهای غیر تجویزی و داروهای تجویزی مورد بررسی قرار گرفت. همبستگی با استفاده از مدلهای رگرسیون خطی با اثرات ثابت منطقه ای مورد آزمایش قرار گرفت. متغیرهای محور تقاضا، از جمله شیوع بیماری های هدف و درآمد، بیشتر از متغیرهای عرضه، نظیر حضور نقاط توزیع جایگزین، تاثیر گذار تر بود. از این رو، مصرف داروهای غیر تجویزی به نظر می رسد که به نیازهایشان پاسخ دهد و از طریق عرضه تأثیری نداشته باشد. تجربی مورد انتظار بین مصرف برای داروهای تجویزی و تجویزی به طور تجربی یافت نشد: افزایش استفاده از داروهای غیر تجویزی به طور خودکار صرفه جویی در مصرف داروهای تجویزی را که تحت پوشش بیمه گران سوم قرار دارد، صرفه جویی می کند. به رغم برخی موارد هشدار (دوره کوتاه مدت تحت پوشش داده های طولی و برخی از داده های ماهانه از دست رفته)، مدل رگرسیون، قدرت توضیحی قوی متغیر و توانایی پیش بینی قدرتمند ارزش های آینده را نشان داد.